Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5931 Esas 2022/6717 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA TÜRÜ : ALACAK

Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin davalı işverene ait İskenderun İlçe Müdürlüğünde alt işveren işçisi olarak 15.10.2001 tarihinden iş sözleşmesini işçilik alacaklarının ödenmemesinden dolayı haklı nedenle feshettiği 14.12.2011 tarihine kadar sayaç kesme-açma işçisi olarak çalıştığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, çalışma saatleri 08.00-21.00 arasında olan müvekkiline fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil günlerindeki çalışmaların karşılığı ücretinin de ödenmediğini ileri sürerek kıdem tazminatı, yıllık izin, fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.

Davalı vekili cevap dilekçesinde; zamanaşımı defi ile taraf sıfatı, tahkim ve yetki itirazında bulunduklarını ve davanın hukuki dayanaktan yoksun olduğunu belirterek davanın reddi gerektiğini savunmuştur.

Mahkemece, toplanan delillere ve aldırılan bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne dair verilen karar; davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir. Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin 08.05.2018 tarihli ve 2017/13296 Esas, 2018/11179 Karar sayılı kararı ile iş sözleşmesinin işçilik alacaklarının ödenmediği gerekçesiyle haklı nedenle feshedildiği iddiası davacı tarafından ileri sürülmüş olmasına rağmen, feshin işveren tarafından haklı nedenle gerçekleştirildiği kabul edilerek haklı nedeni ispat yükünün davalı üzerinde bırakılacak şekilde değerlendirme yapılmasının hatalı olduğu; ayrıca dosya kapsamında davacı tarafından el yazısı ile yazılmış ve imzalanmış 14.12.2011 tarihli istifa dilekçesinde davacının özel sebeplerden dolayı istifa ettiğinin yazılı olduğu ve istifa dilekçesinde yer alan özel sebeplerin işçilik alacaklarına ilişkin olduğu hususunun davacı tanıklarının beyanı ile doğrulanmadığı gözetilerek iş sözleşmesinin davacının istifa etmesi nedeniyle sona erdiği kabul edilmek suretiyle kıdem tazminatı talebinin reddi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.

Mahkemenin 04.12.2018 tarihli ve 2018/286 Esas, 2018/584 Karar sayılı kararı ile bozma kararına karşı direnilmesine karar verilmiştir.

Direnme kararı, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 08.02.2022 tarihli ve 2019/(22)9-533 Esas, 2022/88 Karar sayılı kararıyla, davacı işçinin istifa dilekçesinde özel sebeplerden dolayı işten ayrıldığını bildirirken herhangi bir somut neden belirtmediği, dava dilekçesinde ve yargılama süresinde ödenmeyen işçilik alacakları nedeniyle iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiği iddiasında bulunduğu, bu durumda istifa dilekçesinin ardındaki gerçek durumun araştırılması gerektiği, işçi ücretlerinin tam ve zamanında ödenmemesinin işçiye iş sözleşmesini haklı nedenle feshetme imkânı verdiğinden bu durumun da araştırılması gerektiği; sonuç itibarıyla davacının istifa dilekçesinde belirttiği özel sebeplerden kastının işçilik alacaklarının ödenmemesi olduğu ve yapılan yargılamada da davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının bulunduğunun tespit edilmesi karşısında iş sözleşmesini haklı nedene dayalı olarak fesheden davacının kıdem tazminatına hak kazandığı ve belirtilen nedenlerden dolayı direnme kararının yerinde olduğu kabul edilerek Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesinin bozma ilâmında açıklanan bozma nedenine göre hüküm altına alınan alacağın miktarına ilişkin temyiz incelemesi yapılmadığından dosyanın incelenmesi için Dairemize gönderilmesine karar verilmiştir.

Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 08.02.2022 tarihli kararıyla, dava dosyasının Dairemize gönderilmesi üzerine, Tetkik Hâkimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalı vekilinin yerinde bulunmayan bütün temyiz itirazlarının reddi ile usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 30.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.