MAHKEMESİ : İSTANBUL BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 12. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada İstanbul 14. Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 07/06/2017 tarih ve 2015/667 E- 2017/480 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair İstanbul Bölge Adliye Mahkemesi 12. Hukuk Dairesi"nce verilen 12/04/2018 tarih ve 2017/687 E- 2018/407 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili banka ile davalı şirket arasında 17/08/2011 tarihinde "Okul ödemeleri protokolü" akdedildiğini, protokolün 2. md. göre işbu protokol 2011-2012, 2012-2013, 2013-2014 öğrenim döneminde okulda eğitim görmekte olan ve/veya görecek olan öğrencilerin velilerinin okula ödeyecekleri öğrenim bedeli peşinatları, taksit tutarları ve diğer ilintili bedellerin okulun bankanın Kartal Şubesi nezdinde sadece bu iş için açtırdığı vadesiz ticari mevduat hesabına yatırılma şeklini ve okulun bu hesaptan yararlanma koşullarını düzenlediğini ancak davalının, taraflar arasında akdedilen protokolün 6/5 md. uyarınca "Öğrenci sayısı taahhüt ettiği asgari sayının (500) altına düşen davalı firmanın protokol ile üstlendiği yükümlülükleri yerine getirmediğini bu nedenle protokol ve davalı firmaya ödenen 85.126-USD"nin protokolün imzalama tarihinde geçerli olan merkez bankası döviz alış kurundan hesaplanan USD karşılığından davalı tarafından derhal nakden ve defaten müvekkili bankaya cezai şart olarak ödenmesi gerektiğini belirterek bu tutarın devlet bankalarının USD para birimi ile açılmış 1 yıl vadeli mevduata ödediği en yüksek faiz ticari oranına göre işleyecek faizle birlikte davalıdan tahsiline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, her ne kadar sözleşmenin 6.5. maddesi gereğince öğrenci sayısının 500"ün altına düşmesi halinde cezai şart talep edileceği belirtilmekle birlikte davacının 3 yıl boyunca öğrenci sayısının 500"ün altına düşmesine rağmen buna ses çıkarmayarak sözleşmenin bu şekilde uygulanmasına rıza gösterdiğini, fiili bir uygulamaya dönüştüğünü cezai şart talebinin TMK 2 de düzenlenen dürüstlük kuralına aykırı olduğu gerekçesiyle davanın reddine karar vermiştir.
Kararı, davacı vekili istinaf etmiştir.
İstanbul Bölge Adliye Mahkemesince,sözleşmede çelişkili hükümler bulunması nedeniyle aleyhe yorum yapma yasağı da dikkate alındığında promosyon bedelinin sözleşmenin 6.5.maddesine dayanılarak eksik ödenerek sözleşme boyunca öğrenci sayısının eksikliğine itiraz edilmemekle birlikte sözleşme sonunda ceza-i şart talep edilmesi TMK 2. maddesinde düzenlenen
dürüstlük kuralına aykırı olduğu nazara alındığında ilk derece mahkemesinin davanın reddine ilişkin kararında isabetsizlik bulunmadığı gerekçesiyle istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Yapılan yargılama ve saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kuralları gözetildiğinde İlk Derece Mahkemesince verilen kararda bir isabetsizlik olmadığının anlaşılmasına göre yapılan istinaf başvurusunun HMK"nın 353/b-1 maddesi uyarınca Bölge Adliye Mahkemesince esastan reddine ilişkin kararın usul ve yasaya uygun olduğu kanısına varıldığından Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 01/07/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.