(Kapatılan)22. Hukuk Dairesi 2017/27570 E. , 2020/2837 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Zonguldak 3. İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi Ö. Karayel tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin davalılardan Demir Madencilik bünyesinde alt işveren olan diğer davalı ... Madencilik"e ait işyerinde yeraltı işçisi olarak çalışırken ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle iş aktini haklı olarak feshettiğini beyanla, kıdem tazminatı ile bir kısınm işçilik ücret alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı Demir Madencilik Şirketi vekili, zamanaşımı ve husumet itirazında bulunarak, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı ... Madencilik Şirketi vekili, davacının davalı şirkette 10/09/2014 tarihi sonrasında çalışmasının bulunmadığını, davacının alacak iddiaalrının yerinde olmadığını beyanla davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan delillere ve bilirkişi raporuna göre, davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davalılar vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalıların aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Davacının iş akdinin fesih tarihi ve buna bağlı olarak tazminata esas ücretinin belirlenmesi hususunda uyuşmazlık mevcuttur.
Davacı, aralarında asıl alt işveren ilişkisi bulunan davalı şirketler nezdinde vinçci olarak 06.06.2012 tarihinde çalışmaya başladığını, Maden Kanununda yapılan değişiklik sonrası 12.09.2014 tarihinde işveren tarafından iş olmadığı ve biraz beklenmesi söylenerek işyerinden gönderildiğini,ancak daha sonra 15.09.2014-23.09.2014 tarihleri arasında tekrar işyerinde çalıştırıldığını, buna karşın 10.09.2014 tarihinde çıkışının verildiğini öğrenmesi üzerine iş akdinin 24.09.2014 tarihinde sona erdiğini, Maden Kanunundaki değişiklik sonrasında fiili olarak işyerinde çalışması sebebiyle son ücretinin yasal düzenleme gereğince asgari ücretin iki katı üzerinden belirlenmesi gerektiğini ileri sürmüştür.
Davalı taraflar vekillerince, davacının çalışmasının 10.09.2014 tarihinde sona ermiş olduğu, bu durumun davacının imzasının bulunduğu puantaj kayıtlarından belli olduğu, davacının 6552 sayılı Yasa ile getirilen haklardan yararlanamayacağı savunulmuştur.
Hükme dayanak alınan bilirkişi raporunda; davacının iş akdinin fesih tarihinin 10.09.2014 ve 24.09.2014 tarihleri olma ihtimallerine göre Yasal değişikliğe bağlı olarak davacının ücreti ayrı ayrı belirlenerek hesaplamaların yapıldığı, Mahkeme tarafından ise, iş akdinin 24.09.2014 tarihinde davalı işveren tarafça haksız feshedildiği seçeneğine istinaden yapılan hesaplamalara göre karar verildiği anlaşılmaktadır. Ne var ki; davacı tarafça 24/09/2014 tarihinde Zonguldak Çalışma ve İş Kurumu İl Müdürlüğüne yapılan şikayet başvurusunda iş sözleşmesinin 10/09/2014 tarihinde feshedildiği açıkça belirtilmiş olup, daha sonra tekrar işe çağrıldığı ve bir süre daha çalıştığı hususunda bir açıklamada bulunulmamıştır.Nitekim, dosyada bulunan imzalı puantaj kayıtları bu durumu doğruladığı gibi, Dairemizin 2017/24218 esas sayılı dosyasından temyiz incelemesi yapılarak vekalet ücreti yönünden düzeltilerek onama kararı verilen emsal dava dosyasında da, davacı ile aynı durumda bulunan işyeri işçisi bakımından fesih tarihinin aynı gerekçelerle 10.09.2014 tarihi olduğunun kabul edildiği anlaşılmaktadır.Buna göre,davacının iş akdinin 10.09.2014 tarihinde henüz 6552 sayılı Yasa yürürlüğe girmeden önce davalı işveren tarafça feshedildiği, davacının ücretinin fesih tarihine göre yeniden belirlenerek alacaklarına hükmedilmesi gerektiği anlaşıldığından, aksi yönde yazılı şekilde verilen karar isabetsiz olup, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgililere iadesine, 18.02.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.