MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, yıllık izin ücreti ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının tüm, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
Davacı vekili; davacının 28.10.1999-11.02.2010 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesini bir kısım alacaklarının ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti ile yıllık izin ücreti alacaklarının faizleriyle birlikte davalıdan tahsilini istemiş, taleplerini bilirkişi raporu doğrultusunda artırarak ıslah etmiştir.
Davalı vekili; zamanaşımı itirazında bulunduğunu, iş sözleşmesinin işçi yönünden haklı nedenle feshini gerektirecek nedenler olmadığını, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil günü çalışma ücretlerinin ihtirazı kayıtsız imzalanmış bordrolarla ödendiğini, yıllık izinlerini kullandığını, faiz taleplerinin yerinde olmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iş sözleşmesini davacının fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenmemesi nedeniyle haklı olarak feshettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı, 110 gün yıllık izne hak kazandığı, 79 gününün davacıya kullandırıldığı bakiye 31 gün yıllık iznin kullandırıldığı ya da ücretin ödendiğinin işveren tarafından ispat edilemediği, fazla çalışma yaptığı, ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı, ücretlerinin ödemediği gerekçesiyle bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosyanın içeriğinden, davacının kıdem tazminatı dışındaki alacaklar yönünden, 11.03.2010 tarihinde düzenlenen ve işverene 13.03.2010 tarihinde tebliğ edilen ihtarname ile davalı işvereni temerrüde düşürdüğü anlaşılmış olup, yıllık izin ücreti, fazla çalışma ücreti ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerine temerrüd tarihinden itibaren faiz işletilmesi gerekirken dava ve ıslah tarihlerinden itibaren faiz işletilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirir.
Ne var ki, bu yanlışlığın giderilmesi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hüküm fıkrasının 2. ve 3. bendlerinin silinerek yerlerine;
“2-)753,30 TL yıllık izin ücretinin 13.03.2010 temerrüd tarihinden itibaren kanuni faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,
3-)Taleple bağlı kalınarak 3015,37 TL fazla mesai ücreti ve 289,27 TL ulusal bayram genel tatil ücretinin 13.03.2010 temerrüd tarihinden itibaren en yüksek mevduat faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının fazla mesai ücretinden fazla hakkının saklı tutulmasına,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu düzeltilmiş şekli ile ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin 3,15 TL"nin davacıya arta kalanın davalıya yükletilmesine, 25.01.2013 gününde oybirliği ile karar verildi.