MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava; davacının davalı apartman işyerinde 15.10.2011- 15.10.2012 tarihleri arasında 506 sayılı Yasa kapsamında geçen ve davalı Kurum"a bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece davanın reddine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalı apartman işyerinde kapıcı olarak çalıştığını beyan eden davacı adına davalı işyerince düzenlenen işe giriş bildirgesi ve davalı Kurum"a bildirilen hizmet bulunmadığı, davalı apartmanın 506 sayılı Yasa kapsamında tecilinin olup olmadığının araştırılmadığı, davacı tanıklarının davacının çalışmalarını doğruladıkları, davalı tanıklarının ise apatmanda kat sahibi olduklarını beyanla davacının çalışmadığına dair beyanda bulundukları anlaşılmaktadır.
506 sayılı Yasanın 79/10. maddesinde bu tür hizmet tespit davalarının kanıtlanması yönünden özel bir yöntem öngörülmemiştir. Kimi ayrık durumlar dışında resmi belge ve yazılı delillerin bulunması sigortalı sayılması gereken sürelerin saptanmasında güçlü delil olmaları itibariyle sonuca etkili olurlar. Ne var ki bu tür kanıtların bulunmaması salt bu nedene dayalı istemin reddine neden olmaz. Somut bilgilere dayanması koşuluyla, bordro tanıkları veya iş ilişkisini bilen veya bilmesi gereken komşu işyerleri kayıtlı çalışanları gibi kişilerin bilgileri ve bunları destekleyen kimi diğer kanıtlarla dahi sonuca gitmek mümkündür. Kamu düzenine dayalı bu tür davalarda hakim, görevi gereği doğrudan soruşturmayı genişleterek sigortalılık koşullarının oluşup oluşmadığını belirlemelidir. Bu yön Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 16.9.1999 gün 1999/21-510-527,30.6.1999 gün 1999/21-549-555,5.2.2003 gün 2003/21-35-64,15.10.2003 gün 2003/21-634-572,3.11.2004 gün 2004/21-480-579 ve 10.11.2004 gün 2004/21-629 sayılı kararlarında da vurgulanmıştır.
Somut olayda ise anılan şekilde yeterli araştırma yapılmadan sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davanın nitelikçe kamu düzenine ilişkin olduğu göz önünde tutularak, öncelikle davalı apartman adına işyeri tescili olup olmadığını davalı kurumdan sormak, işyeri tescili var ise dönem bordrolarını istemek, var ise bordro tanıklarını dinlemek, kapıcı dairesinin elektrik – su abaneliği olup olmadığı, var ise ihtilaflı dönemde kimin adına abonelik kaydı olduğu araştırmak, davalı apartmanın kaç katlı olduğu, daire sayısı, ısınma şekli, bahçesi olup olmadığı varsa büyüklüğünü gerektiğinde mahallinde keşif yaparak tespit etmek, apartmanın karar-gelir/gider defteri gibi kayıtlarını istemek, davacıya ödemelerin nasıl yapıldığını araştırmak, ... Kurumu, zabıta, maliye, meslek odası aracılığı ve muhtarlık marifetiyle apartmana o tarihte komşu olan diğer işyerlerinde özellikle market, bakkal gibi davacıyı tanıyabilecek işyerlerinde uyuşmazlık konusu dönemde çalıştığı tespit edilen kayıtlı komşu işyeri çalışanları; yoksa işyeri sahipleri araştırılıp tespit edilerek beyanlarını almak, davacının davalı apartmanda çalışıp çalışmadığı, çalışıyor ise yaptığı iş ve görevlerin neler olduğu netleştirilerek davacının sürekli olarak bir günde kaç saat çalıştığı, giderek haftalık ve aylık çalışma süreleri belirlenerek, 4857 sayılı İş Kanunu’nun 63. maddesi gereğince 7.5 saat çalışma bir günlük çalışma hesabı ile kaç iş gününe karşılık geldiği hususu bir uzman bilirkişinin görüşü alınmak suretiyle açıkça saptandıktan, gerçek çalışma olgusu somut ve inandırıcı bilgilere dayalı şekilde ortaya koyulduktan sonra sonucuna göre karar vermekten ibarettir.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, bozma nedenine göre davalı kurum temyizinin incelenmesine şimdilik yer olmadığına, temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine
27.02.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.