
Esas No: 2013/2583
Karar No: 2013/1077
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2013/2583 Esas 2013/1077 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, tasarrufu teşvik ve nema alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, görevsizlik kararı vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı, tasarruf teşvik ve nema alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili cevap dilekçesinde davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş, davalı temyizi üzerine Dairemizce, yargı yolu sebebi ile dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi gerektiği gerekçesi ile bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yargı yolu sebebi ile dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmiştir.
Karar, davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Toplanan delillere kararın dayandığı gerektirici sebeplere göre mahkemece yargı yolu sebebiyle dava dilekçesinin görev yönünden reddine karar verilmesi yerindedir.
Ancak, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun "Esastan Sonuçlanmayan Davada Yargılama Gideri" başlığı altındaki 331. maddesinin 2. fıkrasındaki "Görevsizlik, yetkisizlik veya gönderme kararlarından sonra davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde, yargılama giderlerine o mahkeme hükmeder." hükmü uyarınca yargı yolu sebebi ile görevsizlik kararı sonucu verilen red kararı, henüz davayı esastan sonuçlandırmadığından davaya bir başka mahkemede devam edilmesi halinde yargılama giderine de o mahkemece hükmolunmalıdır.
Yukarıda açıklanan sebeplerle, 6100 sayılı Kanun"un 323/ğ maddesi gereğince yargılama giderlerinden sayılan vekâlet ücretine de görevsizlik veya yargı yolu sebebi ile verilen red kararında ayrıca hükmolunamaz.
Mahkemece bu husus gözardı edilerek davacı aleyhine yargılama gideri yükletilmesi ve davalı yararına da vekâlet ücretine takdir edilmesi doğru değildir. Ancak, bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden hüküm fıkrasının aşağıda yazılı olduğu şekilde 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438/7. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Temyiz olunan kararda hüküm kısmında geçen harca, yargılama giderine ve gider avansına ilişkin 2., 3. ve 4. bentleri ile vekâlet ücretine ilişkin 5. bendin hüküm fıkrasından çıkarılmasına; hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 28.01.2013 gününde oybirliğiyle karar verildi.