7. Hukuk Dairesi


MAHKEMESİ : .. Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacılar vekili tarafından, davalılar aleyhine 02.10.2017 tarihinde verilen dilekçeyle mirasta denkleştirme talep edilmesi üzerine yapılan duruşma sonunda davanın reddine dair verilen 28.11.2018 tarihli hükmün istinaf yoluyla incelenmesi davacılar vekilince talep edilmiştir. ... Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi’nce davacının istinaf talebinin esastan reddine dair verilen 19.06.2019 tarihli karar davacılar vekili tarafından temyiz edilmiştir. Temyiz talebinin süre yönünden reddine yönelik 02.09.2019 tarihli ek kararın davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya ve içeriği incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü.
K A R A R
Davacılar vekili, müvekkillerinin annesi ...."ın vefat etmesi sonucu mirasçı olarak müvekkilleri ile ..."den olma davalı kardeşlerinin kaldığını, murise ait bir kısım taşınmazların satışı sonucu elde edilen bedellerin muris tarafından davalıların babası ..."e verildiğini, davalılardan ..."un ...Sulh Hukuk Mahkemesinin 2017/1065 Esas sayılı dosyası ile ...ın mirasının ortaklığının giderilmesi için dava açtığını, muris ..."nin davalıların babası ..."e sağlığında vermiş bulunduğu tarla satışından aldığı paraların murisler arasında iadeye tabi olduğunu belirterek muris ..."ın mirasçıları arasında denkleştirme (iade) davasının kabulüne karar verilmesini talep etmiştir.
Davalılar tarafından verilen cevap dilekçelerinde, açılan ortaklığın giderilmesi davasını engellemek amacıyla bu davanın açıldığını, vasiyette bulunma iddiasının yersiz olduğunu, para miktarının tanıkla ispat sınırının çok üzerinde olduğunu, ortak bütçesi olan bir ailede murisin tarlasının satılarak parasının babasına verildiği iddiasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu, davanın zamanaşımına uğradığını beyanla davanın reddini savunmuşlardır.
Karaman Asliye Hukuk Mahkemesince 28.11.2018 tarih, 2017/551 Esas, 2018/421 sayılı Kararıyla davanın reddine karar verilmiştir.
Davacılar vekili istinaf isteminde bulunmuştur.
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesince 19.06.2019 tarih 2019/461 Esas, 2019/490 sayılı Kararıyla davacılar vekilinin istinaf başvurusunun esastan reddine HMK"nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere karar verilmiştir.
Hükmün davacılar vekili tarafından temyizi üzerine bu kez Bölge Adliye Mahkemesince 02.09.2019 tarihli ek kararı ile temyiz başvurusunun reddine karar verilmiştir.
Hükmü, davacılar vekili temyiz etmiştir.
Somut olayda, davacılar vekilinin temyiz talebi Bölge Adliye Mahkemesi tarafından, 19.06.2019 tarihli kararın HMK"nın 362/1-a maddesi uyarınca kesin olmak üzere karar verildiği gerekçesiyle 02.09.2019 tarihli ek karar ile reddine karar verilmiş ise de, harca esas değerin 739.078,36TL olduğu, bu miktar üzerinden eksik harcın 26.11.2018 tarihli makbuzla yargılama aşamasında tamamlandığı anlaşılmıştır. Bu sebeple temyiz başvuru talebinin reddine dair 02.09.2019 tarihli ek kararın kaldırılmasına karar verilmiş; yapılan yargılamaya, toplanan delillere ve dosya içeriğine göre, temyiz olunan kararda yazılı gerekçelere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına göre yerinde olmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesinin 19.06.2019 tarih 2019/461 Esas, 2019/490 sayılı Kararın onanması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda yazılı nedenlerle davacılar vekilinin temyiz itirazlarının kabulüyle Bölge Adliye Mahkemesinin 02.09.2019 tarihli ek kararının KALDIRILMASINA, Bölge Adliye Mahkemesinin 19.06.2019 tarih 2019/461 Esas, 2019/490 sayılı Kararının ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edene yükletilmesine, dosyanın İLK DERECE MAHKEMESİNE, kararın bir örneğinin ilgili Bölge Adliye Mahkemesine GÖNDERİLMESİNE, 18.10.2021 tarihinde oy birliği ile karar verildi.