Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/4985 Esas 2022/6010 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : TAZMİNAT

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili ve davalı Limak Hidroelektrik Santral Yatırımları A.Ş vekili tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili; iş sözleşmesine haklı bir sebep olmadan son verildiğini ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatları ile bir kısım işçilik alacaklarının davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
Bozma sonrasında ilk derece mahkemesince, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz :
Karar davacı ve davalı Limak Hidroelektrik Santral Yatırımları A.Ş. vekillerince temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
1-Davalı Limak Hidroelektrik Santral Yatırımları AŞ Temyizi Yönünden;
Miktar ve değeri temyiz kesinlik sınırını aşmayan taşınır mal ve alacak davalarına ilişkin nihai kararlar, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu'nun 427. maddesi uyarınca temyiz edilemez. Kesinlik sınırı kamu düzeni ile ilgilidir.

Dosya içeriğine göre; bozma sonrası İlk Derece Mahkemesince yapılan yargılama neticesinde davacının 3.755,10 TL’lik alacağının kabulüne, karar verilmiş olup ilk derece mahkemesi kararı davacı ve davalı Limak Hidroelektrik Santral Yatırımları A.Ş. vekilleri tarafından ayrı ayrı temyiz edilmiştir.
Davacının iş akdi 10.11.2013 tarihinde sona ermiştir.
Bu açıklamalar karşısında belirtmek gerekir ki, İlk Derece Mahkemesi karar tarihinde miktar itibariyle kesinlik sınırının 4.270,00 TL olduğu ve davacının iş akdinin de 10.11.2013 tarihinde sona erdiği gözetildiğinde temyiz konusu miktar kesinlik sınırı kapsamında kaldığından; davacı vekilinin temyiz isteminin, 6100 sayılı Kanun'un 362/1-(a), 366. ve 352. maddeleri uyarınca REDDİNE, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine,
2-Davacı yönünden ;
Dosyadaki yazılara, mahkemece uyulan bozma kararı gereğince hüküm verilmiş olmasına göre, yerinde görülmeyen bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine, 12/05/2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.