MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara 3. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesince verilen 25/05/2017 tarih ve 2016/354 E- 2017/234 K. sayılı kararın davalılar vekilleri tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin esastan reddine dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 10/05/2018 tarih ve 2017/1613 E- 2018/522 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı kurum ve davalı şirket vekilleri tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkilinin “TST TAMER İSTANBUL İskele ve Kalıp Sistemleri Scaffolding&Formworks System” ibareli marka başvurusunda bulunduğunu, davalı şirketin başvuruya, kendisine ait 156063, 2002/19654, 2004/41807, 2013/56139 sayılı ve “tst” ibareli markalarını gerekçe göstererek yaptığı itiraz sonucunda, Markalar Dairesi Başkanlığınca başvurunun kısmen reddedildiğini, bu karara karşı yaptıkları itirazın ise nihai olarak TPMK YİDK tarafından reddedildiğini, ancak taraf markaları arasında iltibasa sebebiyet verecek derecede benzerlik bulunmadığı gibi müvekkili adına tescilli 176869 ve 2012/103247 numaralı, “TST TMR Çelik Kalıp+Şekil” ve “TST Tamer Kalıp ve İskele Sistemleri” ibareli markaların da başvuruya konu marka bakımından müvekkiline lehine kazanılmış hak teşkil ettiğini ileri sürerek, davaya konu YİDK kararının iptalini istemiştir.
Davalı kurum vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Davalı şirket vekili, davacının tescil talep ettiği 06-07-35 sınıflarında müvekkilinin markasının tescilli sınıfları olduğunu, davacının tescilini talep ettiği “tst” markası ile müvekkil tescilli “tst” markasının karakteristik olarak birbirine benzemekte olduğunu, her iki markanın da okunuşunun aynı olduğu ve kendi başına bir anlam ifade etmediğini, her iki markanın küçük harf ile yazılmakta olduğunu, farklı sınıflardaki markanın davacıya kazanılmış hak kazandırmayacağının açık olduğunu, davacının kötü niyetli olarak asli unsurlara tali unsurlar eklemek suretiyle oluşturduğu markaların tescilinin reddedilmesinin doğru olduğunu, davacı markasının tanınmış bir marka olmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.İlk derece mahkemesince, iddia, savunma ve bilirkişi raporu doğrultusunda, karşılaştırma konusu markalarda yer alan 06, 07, 35. sınıf mal/hizmetlerin aynı veya aynı tür veya benzer olduğu, somut olayda çekişmeli başvuru standart karekterle yazılmış “TST TAMER İSTANBUL İskele ve Kalıp Sistemleri Scaffolding&Formworks System” ibaresinden oluşurken, itiraza dayanak markanın standart karakterle yazılmış "TST" ibarelerinden oluştuğu, davacı markası “TST TAMER İSTANBUL İskele ve Kalıp Sistemleri Scaffolding&Formworks System” bir bütün olarak değerlendirildiğinde ayırt edici unsurunun “TAMER” ve “İSTANBUL” kelimesi olduğu, taraf markalarının “tst” ibaresi bakımından benzer olduğu, davalı markasında yer alan “tst” ibaresinin davalının markalarını akla getirmediği, görsel ve işitsel olarak birbirinin aynı veya devamı olduğu intibası uyandırmadığı, markaların 556 sayılı KHK’nın 8/1-b bendi anlamında iltibasa yol açacak kadar benzer olmadıkları gerekçesiyle, davanın kabulüne, TPMK YİDK’nın 2016-M-7781 sayılı kararının iptaline karar verilmiştir.
Karara karşı davalılar vekillerince ayrı ayrı istinaf kanun yoluna başvurulmuştur.
İstinaf mahkemesince yapılan yargılama sonucunda, mahkeme kararının usul ve yasaya uygun olduğu gerekçesiyle, davalı kurum ve davalı şirket vekillerinin istinaf başvurusunun esastan reddine karar verilmiştir.
Kararı davalı kurum ve davalı şirket vekilleri temyiz etmiştir.
Dava, davalı kurum kararının iptali istemine ilişkin olup, ilk derece mahkemesince davanın kabulüne dair verilen karara karşı davalılar vekillerince yapılan istinaf başvurusu bölge adliye mahkemesince yazılı gerekçelerle esastan reddedilmiştir. Ancak davalının itiraza dayanak markalarının tek ve esaslı unsuru "tst" harflerinden oluşmaktadır. Dava konusu “TST TAMER İSTANBUL İskele ve Kalıp Sistemleri Scaffolding&Formworks System” başvuru markasının asli unsurlarından bir tanesi de yine "tst" harflerinden oluşmaktadır. Bu durum karşısında, işaretler arasında 556 sayılı KHK"nin 8/1-b maddesi anlamında ilişkilendirme ihtimalini de içerecek şekilde iltibas tehlikesinin bulunduğunun kabulü gerekirken, markanın diğer asli unsurları olan "TAMER" ve “İSTANBUL” kelimelerinin varlığının karşılaştırma konusu markaları farklılaştırarak iltibas ihtimalini ortadan kaldırdığı şeklindeki gerekçeyle yazılı şekilde istinaf başvurusunun reddine karar verilmesi doğru görülmemiş, bölge adliye mahkemesi kararının davalılar yararına bozularak kaldırılmasını gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davalılar vekillerinin temyiz istemlerinin kabulü ile İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik istinaf başvurusunun esastan reddine ilişkin Bölge Adliye Mahkemesi kararının BOZULARAK KALDIRILMASINA, HMK"nın 373/1. maddesi uyarınca dava dosyasının İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, ödediği peşin temyiz harcının isteği halinde temyiz eden davalı kurum ve davalı şirkete iadesine, 09/09/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.