MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, 4 yıl 7 ay 15 günlük fiili hizmet zammı süresinin yaş haddinden indirilmesine, emeklilik başvurusunun yapılacağı tarihin 19.07.2016 olarak tarihleri arasında tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki sair temyiz itirazlarının reddine,
2-Dava, davacının yaşlılık aylığı başvurusu yapılacağı tarihin 19/07/2016 olarak tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, davacının 19/07/2016 tarihinde tahsis talebinde bulunarak emekli olabileceğinin tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davacının 15/03/1990-14/03/2012 tarihleri arasında 4/1-c kapsamında hizmetinin olduğu, 27/02/2012 tarihinden itibaren 4/1-a kapsamında çalışmasına devam ettiği, 4 yıl 7 ay 15 gün fiili hizmetinin olduğu, davacının 15.12.2015 tarihinde Kuruma dilekçe vererek, itibari hizmetinin, hizmetine eklenmesini ve yaşından düşülerek yaşlılık aylığına hak kazandığı tarihin tespitini istediği, Kurum"un davacının itibari hizmetini hizmetine eklediği ancak yaşından geriye götürmediği 49 yaşını tamamladığı 04.03.2021 tarihinde yaşlılık aylığına hak kazandığını bildirdiği, Mahkemece davacının 19/07/2016 tarihinde tahsis talebinde bulunarak emekli olabileceğinin tespitine karar verdiği, davanın 23.12.2015 tarihinde açıldığı anlaşılmıştır.
Dava hakkı hukuki yarar ile sınırlıdır. Davacının dava açma hakkına sahip olması, dava açabilmesi için yeterli değildir. Davacının mahkemeden hukuki korunma istemesinde korunmaya değer bir yararı olmalıdır. Hukuki yarar bir dava şartı olup, mahkeme dava şartlarını resen incelemekle görevlidir. Dava açılmasında korunmaya değer bir hukuki yarar yok ise, davanın bu yönden esasa girilmeden reddi gerekir.
Bu ilkeden hareketle, dava şartı olarak hukuki yararın varlığının, mahkemece, taraflarca dava dosyasına sunulmuş deliller, olay veya olgular çerçevesinde, kural olarak davanın açıldığı tarihe göre, kendiliğinden ve yargılamanın her aşamasında gözetilmesi gerekir. Bu sayede, iç hukukumuzun bir parçası olan Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi (İnsan Hakları ve Temel Özgürlüklerin Korunmasına İlişkin Söileşme)"nin 6. maddesi ve 1982 Anayasası’nın 36. maddesinde düzenlenen "hak arama özgürlüğü" nün dürüstlük kuralına uygun kullanılması sağlanabilecek; bu durum, haksız davalar açmak suretiyle, dava hakkının kölüye kullanılmasına karşı bir güvence oluşturacaktır.
Somut olayda, davanın 23.12.2015 tarihinde açıldığı, davacının tahsis talebinde bulunmadığı, yaşlılık aylığı başvurusu yapılacağı tarihin 19/07/2016 olarak tespiti istediğine göre davacının yaşlılık aylığı başvurusu yapılacağı tarihin 19/07/2016 olarak tespitini talep etmekte hukuki yararının bulunmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular dikkate alınmaksızın davacının hukuki yararı bulunmadığından davanın reddine karar verilmesi yerine, yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurumun bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 01.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.