İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/17135 Esas 2015/9724 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17135
Karar No: 2015/9724
Karar Tarihi: 28.12.2015

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığının ihlali - mala zarar verme - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/17135 Esas 2015/9724 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Çorum 1. Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen bir davada sanık M.S. hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali ve mala zarar verme suçlarından yargılandı. Mahkeme, TCK'nın 493/1. maddesinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre aynı kanunun 102/4, 104/2. maddeleri ile 5237 sayılı TCK'nın aynı suç için öngörülen 142/1-b, 116/2, 151/1, 66/1-e ve 67/4. maddelerini ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulayarak, sanığın suç tarihinde geçen zamanaşımı süresini dikkate alarak karar verdi. Sanığa verilen cezaların niteliği, süresi ve suç tarihi göz önünde bulundurularak temyiz edildi. Yargıtay 22. Ceza Dairesi yaptığı incelemede, mahkemenin yaptığı uygulamaların doğruluğunu onaylayarak, sanığın müdafisinin temyiz itirazlarının yerinde olduğuna karar vererek hükümlerin bozulmasına karar verdi. Yargıtay, 5320 sayılı Kanun hükmüne dayanarak, sanık hakkında açılmış olan kamu davalarının düşürülmesine karar verdi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şöyle:
- TCK 493/1. madde: Hırsızlık suçu
- TCK 102/4. madde: Hırsızlık suçu için ceza arttırımı
- TCK 104/2. madde: Hırsızlık suçu için ceza arttırımı
- 5237 sayılı TCK 142/1-b. madde

22. Ceza Dairesi 2015/17135 E. , 2015/9724 K.
"İçtihat Metni"

Tebliğname No : 6 - 2013/323452

MAHKEMESİ : Çorum 1. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 18/06/2013
NUMARASI : 2012/486 (E) ve 2013/285 (K)

SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığının ihlali, mala zarar verme

Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, kararların nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın eylemine uyan 765 sayılı TCK’nın 493/1. maddesinde belirtilen suç için öngörülen cezanın türü ve yukarı sınırına göre, aynı Kanun"un 102/4, 104/2. maddeleri ile 01.06.2005 tarihinde yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK’nın aynı suça uyan 142/1-b, 116/2, 151/1, 66/1-e, 67/4. maddelerinin ayrı ayrı ve bir bütün olarak uygulanması sonucu, anılan Kanun"un 7/2, 5252 sayılı Kanun"un 9/3. maddeleri ışığında, dava zamanaşımı bakımından 5237 sayılı Kanun hükümlerinin sanık yararına olması ve aynı Kanun"un 66/1-e, 67/4. maddelerinde öngörülen 12 yıllık zamanaşımının suç tarihi olan 17.01.2003 tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık M.. S.. müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, sanık hakkında açılan kamu davalarının DÜŞÜRÜLMESİNE, 28/12/2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.