Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/5138 Esas 2022/5705 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 10. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 3. İş Mahkemesi

Taraflar arasındaki alacak davasından dolayı yapılan yargılama sonunda İlk Derece Mahkemesince davanın kabulüne karar verilmiştir.

Kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, Bölge Adliye Mahkemesince başvurunun esastan reddine karar verilmiştir.

Bölge Adliye Mahkemesi kararı davalı vekili tarafından temyiz edilmekle; kesinlik, süre, temyiz şartı ve diğer usul eksiklikleri yönünden yapılan ön inceleme sonucunda temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosyadaki belgeler incelenip gereği düşünüldü:

I. DAVA
Davacı vekili dava dilekçesinde; müvekkilinin oto elektrik teknisyeni olarak davalı işyerinde 02.04.2019 tarihine kadar aralıksız olarak çalıştığını, ücret alacaklarının ödenmemesi, mesai saatlerinin düzenlenmemesi, gerçekte aldığı ücretin bordrolara yansıtılmaması sebepleri ile ihtarname çekerek iş sözleşmesini haklı nedenlerle feshettiğini iddia ederek kıdem tazminatı ile yıllık izin, fazla mesai ve ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacakları talebinde bulunmuştur.

II. CEVAP
Davalı vekili cevap dilekçesinde; davacının iş sözleşmesini devamsızlık nedeni ile haklı nedenle feshettiklerini, bordrolar ile banka kayıtlarının uyumlu olup iş yerinde çifte bordro uygulaması sistemi bulunmadığını, yıllık izinlerin kullandırılıp bakiye ücretin ödendiğini savunarak davanın reddini istemiştir.

III. İLK DERECE MAHKEMESİ KARARI
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının iş sözleşmesini ödenmeyen ücretleri olduğundan haklı nedenle feshettiği, fazla çalışma yaptığı ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı bu nedenle ücret alacağı taleplerinin kabulü gerektiği ancak bordrolar imzasız olduğundan bordrolarda yer alan tahakkuk eden miktarların mahsubunun gerektiği, yıllık izin belgeleri olan günlerin düşülerek ve fesih sonrasında ödenen yıllık izin ücretinin mahsubu ile bakiye yıllık izin ücreti alacağının sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulüne karar verilmiştir.

IV. İSTİNAF
A. İstinaf Yoluna Başvuranlar
İlk Derece Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.

B. İstinaf Sebepleri
Davalı vekili istinaf başvuru dilekçesinde; davacının fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin bordrolarda tahakkuk ettirilerek ödendiğini, bordoların imzalı olup tahakkuk eden miktarlar ile banka kayıtlarının örtüştüğünü, davacının kayıtlar dışında fazla çalışma yaptığını veya ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını yazılı delillerle ispat etmesi gerekirken bunu yapmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve bu hususta davalı işvereni ibra ettiğini, kullanılmayan yıllık izinlerin ücretinin ise ödendiğini, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık nedeni ile feshedildiğini ve bu nedenle kıdem tazminatı talebinin de reddi gerektiğini, bordroda yer alan ücret dışında ücret tespiti yapıldığını, taleple bağlılık ilkesine uyulmayarak karar verildiğini, tanıkların yemeğin işverence verildiğini beyan etmesine karşın yemek ücretinin giydirilmiş ücrete eklendiğini ileri sürerek İlk Derece Mahkemesi kararının bozularak kaldırılmasını talep etmiştir.

C. Gerekçe ve Sonuç
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda tarih ve sayısı belirtilen kararı ile davacının fazla çalışma yaptığını ve ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını ispat ettiği, ancak davalı işverenin bu ücretlerini ödediğini ispat edemediği ve işçi tarafından iş sözleşmesi haklı nedenle feshedildiğinden davacının kıdem tazminatına hak kazandığı, ücret tespitinin Yargıtay uygulamaları doğrultusunda yapıldığı ve yıllık izinlerin kullandırıldığının ya da ücretinin ödendiğinin işverence ispatlanamadığı gerekçeleriyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun 6100 Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun (6100 sayılı Kanun) 353 üncü maddesinin birinci fıkrasının (b) bendinin (1) inci alt bendi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.

V. TEMYİZ
A. Temyiz Yoluna Başvuranlar
Bölge Adliye Mahkemesinin yukarıda belirtilen kararına karşı süresi içinde davalı vekili temyiz isteminde bulunmuştur.

B. Temyiz Sebepleri
Davalı vekili temyiz dilekçesinde; davacının fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin bordrolarda tahakkuk ettirilerek ödendiğini, bordoların imzalı olup tahakkuk eden miktarlar ile banka kayıtlarının örtüştüğünü, davacının kayıtlar dışında fazla çalışma yaptığını veya ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığını yazılı delillerle ispat etmesi gerekirken bunu yapmadığını, davacının yıllık izinlerini kullandığını ve bu hususta davalı işvereni ibra ettiğini, kullanılmayan yıllık izinlerin ücretinin ise ödendiğini, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık nedeni ile feshedildiğini ve bu nedenle kıdem tazminatı talebinin de reddi gerektiğini, bordroda yer alan ücret dışında ücret tespiti yapıldığını, taleple bağlılık ilkesine aykırı karar verildiğini, tanıkların yemeğin işverence verildiğini beyan etmesine karşın yemek ücretinin giydirilmiş ücrete eklendiğini
belirterek kararının bozulmasına karar verilmesini istemiştir.

C. Gerekçe:
1. Uyuşmazlık ve Hukuki Nitelendirme
Uyuşmazlık, davacının iş sözleşmesinin feshi, ücret ve giydirilmiş ücretin tespiti ile fazla çalışma ile ulusal bayram ve genel tatil ücretlerinin ödenip ödenmediği ve yıllık izin ücretine ilişkindir.

2. İlgili Hukuk
4857 sayılı İş Kanunu'nun 24 üncü maddesinin ikinci fıkrasının (e) bendi ile 32 nci maddesi, 6098 sayılı Türk Borçlar Kanunu'nun (6098 sayılı Kanun) 420 nci maddesi

3. Değerlendirme
Davacının 03.04.2019 tarihli ihtarnamesi ile iş sözleşmesini ödenmeyen ücret alacağı nedeni ile feshettiğini belirttiği ve yargılama ile tespit edildiği üzere ödenmeyen ücret alacağının varlığı nedeni ile iş sözleşmesini haklı nedenle feshettiğinin kabulü gerektiği, davacının iş sözleşmesini feshettiği tarihten sonra tutulan devamsızlık tutanaklarına itibar etmenin mümkün olmadığı, tanık beyanları ve emsal ücret araştırmasına göre ücret tespitinin yerinde olduğu, fazla çalışma ve ulusal bayram ve genel tatil ücretleri yönünden bordroların büyük çoğunluğunun imzasız olup tahakkuk eden miktarların banka kanalı ile ödendiğinin anlaşılması nedeni ile dışlama yerine mahsup işleminin yapılmasının doğru olduğu, bazı bordrolarda ise toplu şekilde işçilerin imzalarının yer aldığı görülmüş ise de davacının tespit edilen aylık ücretinin bordroda yer alan ücretten yüksek olması sebebi ile mahsup işleminin imzalı bordrolar yönünden de doğru olduğu, 2014 yılı sonuna kadar olan yıllık izinlerin kullandırıldığına ilişkin ibraname mevcut olsa da tarihsiz ibranamenin 6098 sayılı Kanun'un 420 nci maddesine aykırı düzenlendiği ve davacının dava dilekçesinde açıkça öğle yemeğinin işverence karşılandığını iddia etiği ve davacı ve davalı tanıklarınca da işyerinde yemek imkânının olduğu beyanları karşısında giydirilmiş ücret tespitinde sadece parasal yardımlar değil para ile ölçülebilen menfaatler de dikkate alındığından yemek ücretinin nakit olarak verilmesi yerine işverence karşılanması sebebi ile çıplak ücrete yemek ücretinin ilave edilmesinde bir isabetsizlik bulunmadığı ve ayrıca hükme esas alınan bilirkişi raporunda yapılan hesaplamalara göre dava ve ıslah dilekçesi içeriklerinden talep edilen miktarların hangi alacak kalemi için ne miktarda olduğunun açıkça anlaşıldığı ve bu itibarla taleple bağlılık ilkesine aykırılığın oluşmadığı da görülmekle temyizi istenen Bölge Adliye Mahkemesi kararı dosya kapsamına uygundur.

VI. KARAR
Açıklanan sebeplerle;
Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Kanun'un 370 inci maddesinin birinci fıkrası uyarınca ONANMASINA,

Dosyanın İlk Derece Mahkemesine, kararın bir örneğinin Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine,

Aşağıda yazılı temyiz giderinin temyiz edene yükletilmesine,

10.05.2022 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.