Mahkemesi :Ceza Dairesi
İSuç : Silahlı terör örgütüne üye olma
Hüküm : 1-) 3713 sayılı Kanunun 3/1 maddesi yollamasıyla TCK"nın 314/2, 3713 sayılı Kanunun 5/1,TCK"nın 53, 58/9, 63. maddeleri uyarınca mahkumiyet kararına ilişkin istinaf başvurusunun esastan

Bölge Adliye Mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle;
Temyiz edenin sıfatı, başvurunun süresi, kararın niteliği ve temyiz sebebine göre dosya incelendi, gereği düşünüldü;
Sanık ... müdafiinin duruşmalı inceleme talebinin yasal şartları oluşmadığından CMK"nın 299. maddesi gereğince REDDİNE,
Sanık ... ve müdafiinin, sanık ..."nun duruşmalı inceleme taleplerinin CMK"nın 299. maddesi gereğince takdiren ayrı ayrı REDDİNE,
Temyiz talebinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi;
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
I-) Sanık ... müdafiinin temyiz isteminin reddine dair ek karara yönelik yapılan temyiz incelenmesinde;
5271 sayılı CMK"nın 286. maddesinde temyizi kabil Bölge Adliye Mahkemesi kararlarının açıkça belirtildiği, buna göre Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesinin
01.06.2017 tarih, 2017/8 Esas ve 2017/186 Karar sayılı kararı ile sanık ... hakkında silahlı terör örgütüne üye olma suçundan neticeten "4 yıl 22 gün" hapis cezası verildiği, bu karara yönelik sanık müdafii tarafından yapılan istinaf talebinin esastan reddine ilişkin Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesinin 2017/2601 Esas, 2018/1 Karar sayılı kararının ise CMK’nın 286/1 maddesi gereğince kesin olup temyizi kabil kararlardan olmadığı anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz isteminin reddine dair 09.02.2018 tarihli ek kararın ONANMASINA,
II-) Sanıklar ..., ... ve ... hakkında kurulan hükümlerin incelenmesinde;
Yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1- Anayasanın 138/1. maddesi hükmü, TCK"nın 61. maddesinde düzenlenen cezanın belirlenmesi ve bireyselleştirilmesine ilişkin ölçütlerle 3/1. maddesinde düzenlenen orantılılık ilkesi çerçevesinde, suçun işleniş biçimi, işlenmesinde kullanılan araçlar, işlendiği zaman ve yer, konusunun önem ve değeri, meydana getirdiği zarar ve tehlikenin ağırlığı ile sanığın kasta dayalı kusurunun ağırlığı, güttüğü amaç ve saik de göz önünde bulundurularak işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı olacak şekilde hakkaniyete uygun bir cezaya hükmedilmesi gerekirken teşditin derecesinin tayininde yanılgıya düşülmek suretiyle fazla ceza tayin edilmesi,
2- Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete’de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı iptal kararının TCK 53. maddesinin uygulanması yönünden gözetilmemesi,
3- Örgüt mensubu olduğu kabul edilen sanıklar hakkında verilen cezanın, mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilirken uygulama maddesi olarak karar yerinde sadece TCK’nın 58/9 maddesinin gösterilmesi gerekirken, anılan maddenin atıf maddesi olarak kabulü ile uygulama yeri bulunmayan TCK’nın 58/6 maddesi gereğince tekerrür uygulanmasına karar verilmesi,
4- Sanık ..."ın çocuğunu örgüt ile iltisaklı okula göndermesinin örgütsel faaliyet olarak değerlendirilmeyeceğinin gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ... ve müdafiinin, sanık ... ve müdafinin, sanık ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan bu sebeplerden dolayı hükmün BOZULMASINA, mevcut delil durumu, verilen ceza miktarı ve tutuklulukta geçirilen süre dikkate alındığında tahliye taleplerinin ayrı ayrı reddine, 28.02.2019 tarihinde yürürlüğe giren 20.02.2019 tarih ve 7165 sayılı Kanunun 8. maddesiyle değişik 5271 sayılı Kanunun 304. maddesi uyarınca dosyanın Afyonkarahisar 2. Ağır Ceza Mahkemesine, kararın bir örneğinin bilgi için Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Ceza Dairesine gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 20.03.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.