MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Konya 3. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 06/06/2017 tarih ve 2016/173 E- 2017/462 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesince verilen 08/03/2018 tarih ve 2017/1368 E- 2018/264 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, müvekkili şirketin İspanya merkezli bir şirket olduğunu, 25 yıldır bitki besleme ve tohum ürünleri ile ilgili araştırmalar yaparak geliştirdiği ürünlerin dünya çapında satışını yaptığını, sektöründe dünyaca tanındığını, müvekkili şirkete ait ürünlerin 1998 yılından beri Türkiye’de de satıldığını, 2008-2013 yılları arasında davalı şirketin bu ürünlerin Türkiye"deki satışını gerçekleştirdiğini, "CATOR" ibareli markanın dünyanın birçok ülkesinde tescilli olduğunu, Türkiye"de de bu markanın kullanıldığını, davalı şirketin müvekkilinin izni ve bilgisi olmadan "CATOR" ve "KATOR" ibarelerini adına tescil ettirdiğini, söz konusu marka tescillerinin kötü niyetli olunduğunu, davalının müvekkilinin marka tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabet teşkil edecek şekilde markaların birebir aynısını kullandığını, müvekkili markası ile davalı markası arasında aynılık veya ayırt edilemeyecek derecede benzerlik ve karıştırılma ihtimalinin bulunduğunu, 556 sayılı KHK"nın 7/1-b ve 8/1-b maddeleri uyarınca davalı adına tescilli 2014/20572 numaralı "KATOR" ve 2014/20570 numaralı "CATOR" markalarının hükümsüzlüklerine ve sicilden terkinlerine karar verilmesi, yine aynı KHK"nın 8/3-5 maddeleri ile TTK"nın 54 ve 55. maddeleri uyarınca da hükümsüzlük koşullarının oluştuğunu, markaya tecavüzün ve haksız rekabetin tespitine, durdurulmasına, hükmün ilanına karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı vekili, davacı markalarının dünyaca tanınmış olduğuna itiraz ederek hükümsüzlükleri istenen markaların müvekkili adına tescilli bulunduğunu, davacı markasının Türkiye"de tescilli olmadığını, tescilli bir markanın tescil edilmiş şekline uygun olarak kullanılmasının markaya tecavüz veya haksız rekabet teşkil etmeyeceğini, hükümsüzlük davasının 5 yıllık süre geçtikten sonra açıldığını, davacının sessiz kalmak suretiyle hak kaybına uğradığını, davacı markası ile müvekkili markası arasında iltibasa yol açacak düzeyde bir benzerliğin de bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, iddia, savunma, bilirkişi raporu, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre; hükümsüzlüğü istenen dava konusu davacıya ait "CATOR" markasının 2008 yılından beri Türkiye"de tescilsiz olarak kullanıldığı ve belli bir bilinirlik kazandığı sonra tescil edildikleri, davalının, dava konusu olan "CATOR" ve "KATOR" ibareli markaların tescili ile haksız rekabet oluştuğu, bu markaların tescil tarihleri gözetildiğinde davacının sessiz kalma yoluyla hak kaybına uğradığının söylenemeyeceği, 556 sayılı KHK"nin 7/1-ı maddeleri uyarınca dava konusu markaların hükümsüzlüğü koşullarının gerçekleştiği, davalının, dava konusu marka kullanımının TTK"nın 54 ve 55. maddeleri kapsamında da haksız rekabet teşkil ettiği gerekçeleriyle davanın kabulüyle; davalı adına tescilli "KATOR" ve "CATOR" markalarının hükümsüzlüğüne, davalının davacı şirketin marka tescilinden doğan haklarına tecavüz ve haksız rekabette bulunduğunun tespitine, bu eylemlerin durdurulmasına ve önlenmesine, hükmün ilanına karar verilmiştir.
Bölge adliye mahkemesince, davalı vekilinin istinaf itirazının kabulüyle yerel mahkeme kararının kaldırılmasına; davanın kısmen kabulüyle davalı adına tescilli 2014/20572 sayılı "KATOR" ibareli marka ile 2014/20570 sayılı "CATOR" ibareli markaların hükümsüzlüklerine ve sicilden terkinleriyle sair yönlerden davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı,davalı vekili ve katılma yoluyla davacı vekili temyiz etmişlerdir. 
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak davalı vekilince yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına, davalı şirketin daha önce iş yaptığı yabancı davacı şirketin markasını Türkiye"de tescilinin kötü niyetli olduğunun anlaşılmasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle, tarafların temyiz istemlerinin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden taraflardan ayrı ayrı alınmasına, 09/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.