MAHKEMESİ :Asliye Hukuk (İş) Mahkemesi

Davacı, Bağ-Kur ve SSK hizmet prim sürelerinin başvuru tarihinden itibaren tespit edilerek emekli edilmesini, bu tarihten itibaren geciken aylıkların faiziyle tahsiline, emekli edilmesinin imkansız olması halinde ödenen primlerin faiziyle tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, taraf vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
1- Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici nedenlere göre davacı ... ve davalı Kurum vekilinin aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan sair temyiz itirazlarının incelenmesine şimdilik yer olmadığına,
2- Dava, davacının Bağ-Kur ve SSK hizmet sürelerinin hesap edilerek yaşlılık aylığına hak kazandığının tespiti ile geciken yaşlılık aylığının ödenmesi, aksi halde Kurum’a prim borcu olarak ödemiş olduğu 22.188,83 TL nin yatırılma tarihi itibariyle işleyecek yasal faizi ile birlikte iadesi istemlerine ilişkindir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile “Davacının primlerinin ödenme süresi olan 22/06/2011- 11/05/2013 tarihleri arası ileriye dönük (karşıladığı süre ile sınırlı olarak) isteğe bağlı sigortalı olduğunun tespitine” karar verilmiştir.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 2926 sayılı Yasa"nın 10. maddesinde; “ sigortalıların kayıt ve tescil işlemlerinde valilik, kaymakamlık, özel idare, belediye ve muhtarlık ve nüfus idareleri kayıtları ile diğer kamu kuruluşlarının, tarım satış kooperatifleri ve birliklerinin, pancar ekicileri istihsal kooperatifleri ve ... Fabrikaları Anonim Şirketi kayıtlarının esas alınacağı ” düzenlenmiştir.
Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş kararları; Kurumun prim alacaklarını Bakanlar Kurulu kararı ile ürün bedellerinden tevkifat suretiyle tahsil etmesi halinde, Bağ-Kur’un prim ödenmesine rağmen, sigortalıyı re’sen kayıt ve tescil etmemesi, yasanın kendisine yüklediği re’sen tescil yükümlülüğüne aykırılık teşkil ettiğinden, prim tevkifatının yapıldığı tarihi izleyen aybaşından itibaren sigortalı olarak kabulü gerektiği yönündedir.
İlk prim kesintisini izleyen yıllarda prim kesintisi veya ürün tesliminin gerçekleştiğinin belirlendiği durumlarda, bu yıllar için de tespit kararı verilmesi gerekmektedir.
Tarım Bağ-Kur sigortalılığının temel koşulu 2926 sayılı Yasanın 2/1 ve 3/b maddelerinde belirtildiği gibi, tarımsal faaliyette bulunmaktır. Prim tevkifatına dayalı tespit davasında, salt ziraat odası ve kooperatif kaydı gibi belgelerin bulunması, davanın kabulü için yeterli değildir. Tarımsal faaliyetin sürdüğünün, faaliyete ilişkin olarak hangi tarımsal ürünlerin üretildiği, nereye satıldığı veya teslim edildiği gibi hususlar da somutlaştırılarak belirlenmelidir. Prim tevkifatı ve ürün tesliminin, bir-iki yıl dışında süreklilik arz ettiği hallerde de, tarımsal faaliyetin sürekli olduğu kabul edilebilir.
Prim kesintisinin bulunmadığı yıllarda, tarımsal faaliyetin saptanması bakımından, ürünlerin ne şekilde değerlendirdiğini ortaya koymak, davacının tarımsal faaliyete elverişli taşınmazlarının bulunup bulunmadığını araştırmak, tarımsal faaliyetin taşınmazların kiralanması suretiyle yürütüldüğü iddia ediliyor ise, bu konuda taşınmazların kimden, hangi yıllar için kiralandığı, hangi tarımsal ürünlerin üretimi için faaliyette bulunulduğu, kiralayan kişinin Tarım Bağ-Kur sigortalılığının bulunup bulunmadığı, kiracının kiralama yoluyla tarımsal faaliyetini yürütmeye elverişli tarımsal alet edevatının bulunup bulunmadığı gibi ayrıntılı araştırma yapmak, gerektiğinde tarımsal faaliyetin yapıldığı iddia edilen dönemdeki muhtar ve azaların bilgilerine başvurmak, özetle, tarım faaliyetinin devam edip etmediğini hiçbir kuşku ve duraksamaya yer vermeyecek şekilde ortaya koymak ve sonucuna göre hüküm kurmak gerekir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden, davacının tarımsal faaliyeti nedeniyle 24.07.2008 tarihli işe giriş bildirgesine istinaden 01.05.1995 tarihi itibariyle Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak tescil edildiği, davacının teslim ettiği 1994, 1996, 1998, 1999, 2003, 2004 yıllarına ait ürünlerden dolayı 20.04.1995, 16.05.1997, 15.04.1999, 26.05.2000, 17.05.2004 tarihlerinde pancar bedellerinden kesilerek Bağ-Kur prim tevkifatlarının gerçekleştirildiği, Kurum tarafından 01.05.1995-27.03.2004 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kabul edilen davacının tevkifatlar doğrultusunda Tarım Bağ-Kur sigortalılık sürelerinin tevkifatın yapıldığı yıl ile sınırlı olarak yeniden belirlenerek düzenlendiği, bu nedenle 6111 sayılı Yasa kapsamında ödenen prim borcunun yeni hizmet sürelerine göre yeniden hesap edilmesi neticesi fazla ödeme olarak kayıtlarda görülen tutarın davacıya ödeme tarihinden itibaren ileriye dönük isteğe bağlı sigortalılık süresi kazandıracağı kanaatiyle hükmün kurulduğu, davacının ayrıca 1983-30.06.1989 tarihleri arasında 381 gün SSK lı hizmet sürelerinin, 29.03.2004-29.03.2009 tarihleri arasında Muhtarlar için Bağ-Kur hizmet sürelerinin bulunduğu anlaşılmaktadır.
Somut olayda, Kurum tarafından ilk olarak gerçekleştirilen ve sonradan hatalı olarak iptal edilen, davacı adına kesilen düzenli ve sürekli prim tevkifatlarına ve ürün teslimine istinaden tarımsal faaliyetin süreklilik arz ettiği dönem olan 01.05.1995-27.03.2004 tarihleri arasında davacının Tarım Bağ-Kur sigortalısı olarak kabul edilmesi işleminde bir isabetsizlik görülmemektedir. Hal böyle olunca, davacının yaşlılık aylığı için herhangi bir tahsis talebi yazılı başvurusunun bulunup bulunmadığı araştırılarak tahsis talep tarihine göre davacının yaşlılık aylığı koşullarının irdelenmesi gerekir iken Mahkemece hatalı değerlendirme ile yazılı şekilde sonuca gidilmesi hatalı olmuştur.
Yapılacak iş, davacının 01.05.1995-27.03.2004 tarihleri arasında Tarım Bağ-Kur sigortalısı olduğu dikkate alınarak, Kurum’a davacının yazılı olarak yaşlılık aylığı tahsis talebinde bulunup bulunmadığını sormak, gelen yazı cevapları gereğince davacının yaşlılık aylığı koşullarını taşıyıp taşımadığı irdelenerek varılacak sonuca göre Mahkemece bir hüküm kurmaktan ibarettir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davacıya iadesine 01.03.2018 gününde oybirliği ile karar verildi.