MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasındaki alacak davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacı tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki bütün kağıtlar okunup gereği düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı; davaya konu olan mülkiyeti hazineye ait 456 Ada 112 Parsel sayılı taşınmazın tarımsal amaçlı olarak kullanılmak üzere düzenlenen kira sözleşmesi ile davalıya 5 yıl süreyle kiraya verilmiş olup yer tesliminin 06/04/2011 tarihinde yapıldığını, kiracı/davalının kira şartnamesi ve kira sözleşmesi hükümlerine göre yükümlülüklerini yerine getirmediğinden davalıya tebligat gönderildiği, tebligatın 03/06/2014 tarihinde tebliğ edilmesine rağmen davalının müracaat etmediğini iddia ederek; davalı tarafından ödenmeyen kira bedellerinin gecikme zamları ile birlikte, karar pulu ve damga vergilerinin vade tarihlerinden itibaren işleyecek yasal faiziyle birlikte, ayrıca kira sözleşmesinin 11. Maddesi uyarınca cari yıl kira bedeli olan 11.370,11 TL tazminatın 24/08/2014 tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte ve ayrıca dava tarihine kadar hesaplanan 21.489,52 TL cezai şartın dava tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsili ve kiralanan taşınmazın tahliyesine karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı; öncelikle kira sözleşmesini şirket adına imzaladığını, bu nedenle husumet yokluğundan davanın reddine karar verilmesi gerektiğini, ayrıca dava konusu taşınmazı kiraya verildikten sonra ağaçların sulanamaması nedeniyle 2012 yılında teslim etmek üzere davacı idareye başvurduğunu, fakat çok yüksek rakamlarda tazminat talep edildiğini bu nedenle tazminatı kabul etmediğini, davacı idarenin de taşınmazı teslim almadığı gibi 2012, 2013 ve 2014 yıllarında sözleşmeyi feshederek yüksek miktarda tazminat yüklediklerini savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece; hesap uzmanı bilirkişisinin hazırladığı raporun hesaplama yönünden hükme yeterli görüldüğü ve bu yönden itibar edildiği belirtilerek davanın kısmen kabulüne; 18.674,47 TL kira alacağının 03/06/2014 tarihinden itibaren 6183 sayılı kanunun 51. maddesinde belirtilen gecikme zammı uygulanmak suretiyle davalıdan alınarak davacıya verilmesine, davacının tazminat, cezai şart, damga vergisi ve karar pulu bedeli talebinin reddine, tahliye talebinin konusuz kalması nedeniyle bu hususta karar verilmesine yer olmadığına karar verilmiş, hüküm; davacı tarafça temyiz edilmiştir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacının sair temyiz itirazlarının reddi gerekir.
2- HMK"nın 266 vd. maddelerine göre; bir davada çözümü özel ve teknik bilgiyi gerektiren hallerde hakim bilirkişiye başvurabilir ancak hakim bilirkişi raporu ile bağlı değildir. Hakim, bilirkişi raporunu yeterli derecede kanaat verici bulmazsa bilirkişiden ek rapor isteyebilir veya yeni bir bilirkişi incelemesi yaptırabilir. Hakim bilirkişi raporunun aksine karar verirken bilirkişi raporundaki sonucun neden yanlış olduğunu ve kabul edilemeyeceğini hükümde gerekçesiyle birlikte inceleyip belirtmelidir.
Somut olayda, mahkemece hükme esas alındığı belirtilen hesap uzmanı bilirkişi tarafından hazırlanan raporda; yapılan hesaplamalar ışığında davalının kira sözleşmesinden kaynaklanan alacağının toplam 60.023,73 TL olduğu tespit edilmiş, ne var ki mahkemece iş bu bilirkişi raporunun hükme esas alındığı belirtilmesine rağmen yalnızca 18.674,47 TL’nin tahsili yönünde hüküm kurulmuş, bilirkişi raporundan neden ayrılındığı açıklanmamıştır.
Buna göre; mahkemece, bilirkişi raporunun hesaplama yönünden hükme esas alındığı belirtilmesine rağmen, HMK"nın 266 vd. maddelerine aykırı olarak, herhangi bir gerekçe göstermeksizin belirtilen rapordan farklı bir hüküm kurulması doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ; Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davacının sair temyiz itirazlarının reddine; ikinci bentte açıklanan nedenlerle hükmün davacı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince kararın tebliğinden itibaren 15 günlük süre içerisinde karar düzeltme yolu açık olmak üzere, 27.02.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.