MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, davalılardan işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kabulüne karar vermiştir.
Hükmün, davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava; davacının, davalıya ait işyerinde 15.01.2011 – 14.06.2012 tarihleri arasında geçen çalışmalarının ve prime esas kazançlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının, 15.01.2011 – 01/07/2011 tarihleri arasında 165 gün günlük 26.55 TL, 01.07.2012 – 14.06.2012 tarihleri arasında 180 gün günlük 27.90 TL, 01.01.2012 – 14.06.2012 tarihleri arasında 164 gün günlük 29,55 TL ücretle davalı yanında çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalıya ait işyerinde kasap olarak çalıştığını beyan eden davacının davalı işyerinde 15.06.2012 – 30.04.2013 tarihleri arasında geçen çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, dönem bordrolarının davalı Kurum"dan istenilmediği, bordro ve komşu işyeri tanıklarının dinlenilmediği, davacı tarafından davalıya ait işyerine ürün satan kuruluşların teslim ettikleri sevkiyatlara ilişkin irsaliyelerin delil olarak sunulduğu, ancak bu irsaliyeler üzerinde imza incelemesi yaptırılmadığı, raporu hükme esas alınan bilirkişi tarafından; ...Gıda tarafından sunulan 24.05.2012 tarihli faturadaki imza ile davacının vekaletnamedeki imzasının çıplak gözle görülecek şekilde benzerlik taşıdığının, diğer faturalardaki imzaların benzeyip benzemediğinin tespit edilemediğinin, söz konusu fatura tarihinde davacının bildiriminin olmadığının, bu husus ve tanık beyanları dikkate alındığında davacının talep ettiği dönemde çalıştığının kabulünün gerektiğinin, asgari ücret üzerinden hesaplama yapılacağının bildirildiği anlaşılmaktadır.
Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda ise; davacının davalıya ait işyerinde talep ettiği dönemde çalışmasının bulunup bulunmadığı tereddüte mahal bulunmayacak derecede belirlenmeden sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; davalı Kurum"dan talep edilen döneme ilişkin tüm bordroları istemek ve re"sen seçilecek bordro tanıklarını dinlemek, davalıya ait işyerinin talep edilen dönemde 5510 sayılı Yasa kapsamında olup olmadığını belirlemek, zabıta marifeti ile ve davalı Kurum"dan sorarak davalıya ait işyerine komşu işyeri sahipleri ile bu işyerlerindeki çalışmaları kayıtlara geçmiş kişileri tespit ederek dinlemek, davacı tanıklarından komşu işyerlerinde çalıştıklarını beyan eden kişilerin gerçekten komşu işyerlerinde çalışıp çalışmadıklarını belirlemek, davacının delil olarak sunduğu irsaliyeler ve faturalar üzerinde imza incelemesi yaptırmak ve böylece toplanan deliller değerlendirilerek varılacak sonuca göre hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 12.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.