3. Ceza Dairesi 2018/12521 E. , 2019/9127 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜMLER : Beraat, mahkumiyet
Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Katılan sanıklar ... ve ... müdafiinin temyiz itirazlarının sanık sıfatıyla müvekilleri hakkında kurulan mahkumiyet hükümleri ile katılan sıfatıyla sanıklar ... ve ... hakkında kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükümlerine hasredildiği anlaşılmakla bu kapsamla sınırlı olarak yapılan incelemede;
1)Sanıklar ... ve ... hakkında mala zarar verme suçndan kurulan mahkumiyet hükümleri ile sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükümlerine yönelik sanıklar müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanıklar hakkında tayin olunan cezaların, karar tarihindeki miktar ve türü itibariyle hükümlerin, 14.04.2011 tarihinde yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. madde uyarınca kesin nitelikte olup temyizlerinin mümkün olmadığı, bu nedenle temyiz isteminin reddine ilişkin 15.09.2015 tarihli ek kararda usul ve kanuna aykırı bir yön bulunmadığından sanıklar müdafiinin bu karara yönelik temyiz itirazlarının reddine ve redde ilişkin ek kararın istem gibi ONANMASINA,
2)Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmü ile sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan beraat hükmüne yönelik katılanlar vekilinin, sanık ... hakkında 6136 sayılı Kanun’a muhalefet suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık ..."ın katılan ...’ı ateşli silahla kasten yaralaması olayda silahın kullanılması ve atışa salih olduğu da anlaşılması nedeniyle ekspertiz raporunun alınması gerekli olmadığından ve tayin olunan adli para cezasının bir gün karşılığı olarak takdir edilen miktar ile çarpılarak hesaplanması sırasında uygulanan kanun maddesinin hüküm fıkrasında gösterilmemesi mahallinde hükme eklenmesi mümkün eksiklik olarak görüldüğünden tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Hapis cezasına ilişkin mahkumiyet hükmü yönünden Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümler iptal edilmiş ise de bu husus infaz aşamasında dikkate alınabileceğinden bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan yargılamaya, toplanan ve karar yerinde açıklanan delillere, mahkemenin kovuşturma sonucunda oluşan inanç ve takdirine, gösterilen gerekçeye göre katılanlar vekilinin, sanık ... müdafiinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin kısmen istem gibi ONANMASINA,
3)Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanığın cezasından haksız tahrik nedeniyle indirim yapılırken uygulanan kanun maddesi olan TCK"nin 29. maddesinin gösterilmemesi mahallinde hükme eklenmesi mümkün eksiklik olarak kabul edildiğinden ve hükmolunan adli para cezasının ödenmemesi halinde 5237 sayılı TCK"nin 52/4. maddesi gereğince hapse çevrileceği ihtarı yapılmış ise de 5275 sayılı Kanun"un 106/3. maddesi gereğince infaz aşamasında re"sen gözetileceğinden tebliğnamedeki bozma düşüncelerine iştirak edilmemiştir.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e, 29 maddeleri gereğince belirlenen “225 gün adli para” cezasının TCK’nin 62. maddesine göre (1/6) oranında indirim yapılırken “187 gün adli para” cezası yerine “188 gün adli para” cezasına hükmedilmesi, devamında TCK’nin 52/2. maddesi gereğince günlüğü 20 TL’den karşılığı belirlenirken “3740 TL adli para” cezası yerine “3760 TL adli para “cezasına hükmedilmesi suretiyle fazla ceza tayini,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesi gereğince, hüküm fıkrasının 5237 sayılı 62. maddesi ile ilgili kısmındaki “188” ibaresinin “187” şeklinde, TCK’nin 52/2. maddesi ile ilgili kısmındaki “3760TL” ibresinin “3740TL” şeklinde değiştirilmesi suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA,
4)Sanık ... hakkında katılan ...’a karşı kasten yaralama suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin, katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a)Katılanın tüm tedavi evrakları, raporları, film ve grafileri ile birlikte Adli Tıp Kurumu ilgili İhtisas Kuruluna sevk edilerek yaralanmasının duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına yada yitirilmesine neden olup olmadığı hususunda duraksamaya yer vermeyecek ve 5237 sayılı TCK’nin 86. ve 87. maddelerindeki tüm unsurları kapsayacak şekilde kesin raporu aldırılarak sonucuna göre sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerektiği gözetilmeden yetersiz nitelikteki rapor hükme esas alınarak yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabule göre de ;
b)Sanığın eylemi neticesinde, katılanın vücudunda ağır (5.) derece kemik kırılmasına ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak nitelikte yaralandığının anlaşılması karşısında, birden fazla nitelikli hal ihlaline neden olan sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1. maddesi gereğince temel ceza belirlenirken sanığın kastının yoğunluğu, katılanda meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı nazara alınarak, TCK"nin 61. maddesi ve TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi gözetilerek sonuç cezaya etkili olacak şekilde alt ve üst sınır arasında makul bir oranda belirlenmesi yerine, en üst hadden hüküm kurulması suretiyle fazla ceza tayini,
c)Sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-a-son maddelerinin uygulanması suretiyle savunma hakkının kısıtlanması,
d)Sanık hakkında kasten yaralama suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/1, 86/3-e maddeleri gereğince hükmedilen 4 yıl 6 ay hapis cezasının TCK’nin 87/1-a maddesi gereğince bir kat arttırılması ile 8 yıl 12 ay hapis cezasına hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi suretiyle eksik ceza verilmesi,
e)Olay günü sanıklar ... ve ...’ın katılan ...’ın ağabeyi müşteki ...’a ait arpa ekili tarlasında küçükbaş hayvanlarını otlatarak mala zarar verdiği ve akabinde olayların başlamasına sebebiyet verdikleri halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza verilmesi,
f)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafinin, katılan vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA,
5)Sanık ... hakkında müşteki ..."a karşı kasten yaralamaya teşebbüs suçundan kurulan mahkumiyet hükmüne yönelik sanık müdafiinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
a)Sanık ... hakkında silahla kasten yaralamaya teşebbüs suçundan 5237 sayılı TCK"nin 86/2. maddesi gereğince hüküm kurulması gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde TCK"nin 86/1. maddesi gereğince hüküm kurulması,
b)Olay günü sanıklar ... ve ...’ın katılan ...’ın ağabeyi müşteki ...’a ait arpa ekili tarlasında küçükbaş hayvanlarını otlatarak mala zarar verdiği ve akabinde olayların başlamasına sebebiyet verdikleri halde sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 29. maddesi gereğince haksız tahrik indirimi uygulanması suretiyle eksik ceza verilmesi,
c)Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı ibarelerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesi ile değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 30.04.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.