Esas No: 2022/748
Karar No: 2022/3041
Karar Tarihi: 29.03.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/748 Esas 2022/3041 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi'nde görülen bir boşanma davası sonuçlandı. Davacı erkek tazminatların miktarı yönünden temyiz etti, davalı kadın ise davanın kabulü, yoksulluk nafakasının reddi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz etti. Mahkeme, davacı erkeğin tüm itirazlarının reddine, davalı kadının tazminat taleplerine kısmen hak vererek daha uygun bir tazminat miktarının takdir edilmesi gerektiği kararını verdi. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi hakkaniyet ilkesini, Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi ise maddi ve manevi tazminat miktarlarının belirlenmesinde dikkate alınması gereken hususları içermektedir. Karar bozuldu ve dosya ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderildi.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Konya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı erkek tarafından, tazminatların miktarı yönünden; davalı kadın tarafından ise davanın kabulü, yoksulluk nafakasının reddi ve tazminatların miktarı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, davacı erkeğin tüm, davalı kadının ise aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davalı kadın yararına takdir edilen maddî ve manevî tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddî (TMK m. 174/1) ve manevî (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda (2.) bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozma kapsamı dışında kalan temyize konu diğer bölümlerinin ise yukarıda (1.) bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz eden davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 397.80 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatıran davalıya geri verilmesine, dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 29.03.2022 (Salı)
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
