İstanbul Ceza Kararları - Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16465 Esas 2020/836 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16465
Karar No: 2020/836
Karar Tarihi: 15.01.2020

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16465 Esas 2020/836 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkeme, kasten yaralama suçundan sanığı mahkum etmiştir. Ancak, sanık hakkında tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesiyle hükmedilen hapis cezasının mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş olmasına rağmen, sanığın tekerrüre esas mahkumiyetinin uyuşturucu madde suçuna ilişkin olduğu ve ilgili kanun maddelerinde yapılan değişiklikler sonrası uyarlama yargılaması yapılmadığı için, kararın bozulmasına karar verilmiştir. Sanığın hüküm giydiği kanun maddesi 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 191/1. maddesi olarak belirtilmiştir. Uyarlama yargılaması ve kanun maddeleri detaylı açıklanmamıştır.

3. Ceza Dairesi 2019/16465 E. , 2020/836 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas olabilecek başka sabıkasının bulunmadığı da gözetildiğinde; sanığın tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gerekçesi ile sanık hakkında hükmedilen hapis cezasının 5237 sayılı TCK"nin 58. maddesi gereğince mükerrirlere özgü infaz rejimine göre çektirilmesine karar verilmiş ise de, sanığın tekerrüre esas mahkumiyetinin 5237 sayılı TCK"nin 191/1. maddesinde düzenlenen "kullanmak için uyuşturucu madde satın almak, kabul etmek veya bulundurmak" suçuna ilişkin bulunduğu ancak anılan hükmün kesinleşmesinden sonra 6217 sayılı Kanun"un 20. maddesi ve 6545 sayılı Kanun"un 68. maddesi ile 5237 sayılı TCK"nin 191. maddesinde yapılan değişiklikler üzerine 5237 sayılı TCK"nin 7. maddesi uyarınca uyarlama yargılaması yapılıp yapılmadığı sorulup, uyarlama yapılmış ise uyarlama sonrası verilen ve kesinleşen hükmün tekerrüre esas olup olmadığı değerlendirilip, sonucuna göre sanık hakkında karar verilmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz talebi bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten 6723 sayılı Kanun’un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi uyarınca istem gibi BOZULMASINA, 15.01.2020 gününde oy birliğiyle karar verildi.