MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hükümlü veya tutuklunun kaçması
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
7201 sayılı Tebligat Kanunu"nun 10/2. madde ve fıkrasının, "Bilinen en son adresin tebligata elverişli olmadığının anlaşılması veya tebligat yapılamaması halinde, muhatabın adres kayıt sisteminde bulunan yerleşim yeri adresi, bilinen en son adresi olarak kabul edilir ve tebligat buraya yapılır." hükmü ile gerçek kişilere yapılacak tebligat ile ilgili olarak iki aşamalı bir yöntem benimsenmiş olması karşısında, önce bilinen en son adres (bilinen bir adres yoksa ya da bilinen en son adres ile adres kayıt sistemindeki adres aynı ise MERNİS adresi olduğu belirtilmeksizin adres kayıt sistemindeki adres) esas alınarak, Tebligat Kanununu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılıp, çıkarılan tebligatın bila tebliğ iade edilmesi halinde, aynı Kanun"un 21/2. maddesi uyarınca adres kayıt sistemindeki adres bilinen en son adres olarak kabul edilerek, mercii tarafından, tebligata, Tebligat Kanunu"nun 23/1-89 ve Tebligat Kanunu"nun Uygulanmasına Dair Yönetmeliğin 16/2. maddesi hükümlerine göre, "Tebligat çıkarılan adres muhatabın adres kayıt sistemindeki adresi olduğundan, tebliğ imkansızlığı durumunda, tebligatın, Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre bu adrese yapılması" gerektiğine dair şerh düşülerek tebliğ işlemlerinin tamamlanması gerekir. Somut olayda, sanığın bilinen son adresine Tebligat Kanunu"nun 21/1. maddesine göre normal tebligat çıkarılmadan doğrudan Tebligat Kanunu"nun 21/2. maddesine göre tebligat çıkartıldığı ve tebligatın usulsüz olduğu anlaşılmakla, sanığın, denetimli serbestlik tedbirini ihlali nedeniyle Kapalı Ceza İnfaz Kurumuna gönderilmesine ilişkin Yalova İnfaz Hakimliği"nin 21.03.2014 tarih ve 2014/5 esas, 2014/5 karar sayılı kararının sanığın bilinen adresine usulüne uygun tebliğ edilmemesi karşısında, TCK.nın 292/1. maddesinde düzenlenen suçun yasal unsurlarının oluşmayacağı gözetilmeden beraati yerine yazılı şekilde hüküm kurulması,
Kabul ve uygulamaya göre de;
1- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 08.05.2014 yerine 2014 şeklinde gösterilmesi,
2- Temel ceza belirlenirken uygulama maddesinin "5275 sayılı Kanunun 105/A-8 maddesi delaletiyle TCK"nın 292/1 maddesi" olduğunun belirtilmemesi suretiyle 5271 sayılı CMK"nın 232/6 maddesine aykırı davranılması,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazı bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebeplerden dolayı 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, 25.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.