MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, iş kazası sonucu maluliyetinden doğan maddi ve manevi tazminatın ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin reddine kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R
Dosyadaki yazılara, toplanan delillere, hükmün dayandığı gerektirici nedenlere, temyiz kapsamına ve sebeplerine göre davacı vekilinin sair temyiz itirazlarının reddine karar verilmiştir.
Dava, iş kazası nedeniyle maluliyete bağlı maddi ve manevi zararlarının giderilmesi talebine ilişkindir.
Dosya kapsamındaki bilgi ve belgelere göre, davacının, 07.08.2012 tarihinde davalı iş yerinde kaza geçirdiği, bu durumun SGK Başkanlığı tarafından iş kazası olarak kabul edildiği, davacının 25 gün istirahatli kaldığı ve Kurumdan geçici iş göremezlik ödemesi aldığı, iş kazası nedeniyle davacıda sürekli iş göremezliğin oluşmadığı, Mahkeme tarafından alınan kusur bilirkişileri heyet raporunda davacı için %30 müterafik kusurun takdir edildiği anlaşılmaktadır.
Mahkeme tarafından, maddi ve manevi tazminat taleplerinin reddine karar verilmiştir.
Mahkemece, manevi tazminat talebine ilişkin ret sebebinde, ıslah yoluyla manevi tazminatın talep edilemeyeceği gerekçesine dayanılmıştır.
Manevi tazminat talebi ile ilgili hüküm kurulurken, davacının manevi tazminat istemiyle ilgili dilekçesinin hukuki değerlendirmesinde yanılgıya düşüldüğü görülmektedir.
Dosya kapsamına göre, davacı tarafın manevi tazminat talebini de kapsayan ıslah dilekçesine ilişkin olarak, 06.07.2015 tarihinde ıslah başvuru harcını da yatırdığı anlaşılmaktadır.
Gerçekten ıslahla dava konusu olmayan bir istemin dava kapsamına alınmasının mümkün olmadığı, yargılaması devam eden bir dava içinde ıslah ile ikinci bir davanın açılması olanağı bulunmadığı, bu yöndeki istemlerin davacının ayrıca dava açma hakkı saklı kalmak üzere reddinin gerektiği dairemizin yerleşmiş görüşlerindendir. Öte yandan harca tabi davalarda her dava açılırken davalıdan başvurma harcı ile nispi harca tabi davalarda nispi karar ve ilam harcının dörtte biri peşin olarak alınır. Gerekli harçlar alındıktan sonra dava dilekçesi esas defterine kaydedilir ve dava dilekçesinin esas defterine kayıt edildiği tarihte dava açılmış sayılır.
İnceleme konusu olayda, maddi tazminattan bakiye alacak miktarı ile manevi tazminat istemine ilişkin dilekçenin verilmesini takiben başvurma harcının yatırıldığı anlaşılmaktadır. Islah talebiyle verilen dilekçenin bu haliyle bir ek dava dilekçesi olarak kabulünün gerektiği ortadadır. Hal böyle olunca da davacının ek dava yoluyla manevi tazminat isteminde bulunduğunun kabulü ile uygun bir manevi tazminata karar verilmesi gerekirken, hukuki değerlendirmede yanılgıya düşülerek, ek dava dilekçesinin ıslah dilekçesi kabul edilmek suretiyle manevi tazminata ilişkin ıslah isteminin reddine karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
Gerek mülga 818 sayılı BK"nun 47 ve gerekse yürürlükteki 6098 sayılı TBK’nun 56. maddelerinde hakimin, bir kimsenin bedensel bütünlüğünün zedelenmesi durumunda, olayın özelliklerini göz önünde tutarak, zarar görene uygun bir miktar paranın manevi zarar adı ile ödenmesine karar verebileceği öngörülmüştür. Hakimin olayın özelliklerini göz önünde tutarak manevi zarar adı ile zarar görene verilmesine hükmedeceği para tutarı adalete uygun olmalıdır. Bu para, zarara uğrayanda manevi huzuru doğurmayı gerçekleştirecek tazminata benzer bir fonksiyonu olan özgün bir nitelik taşır. Bir ceza olmadığı gibi, mamelek hukukuna ilişkin zararın karşılanmasını da amaç edinmemiştir. O halde, bu tazminatın sınırı onun amacına göre belirlenmelidir. Takdir edilecek miktar, mevcut halde elde edilmek istenilen tatmin duygusunun etkisine ulaşmaya yetecek mahiyette olmalıdır. 26.06.1966 günlü ve 7/7 sayılı Yargıtay İçtihadı Birleştirme Kararı’nın gerekçesinde takdir olunacak manevi tazminatın tutarını etkileyecek özel hal ve şartlar da açıkça gösterilmiştir. Bunlar her olaya göre değişebileceğinden hakim bu konuda takdir hakkını kullanırken ona etkili olan nedenleri de karar yerinde objektif ölçülere göre isabetli bir biçimde göstermelidir.
Hakimin bu takdir hakkını kullanırken, ülkenin ekonomik koşulları, tarafların sosyal ve ekonomik durumları, paranın satın alma gücü, tarafların kusur durumu, olayın ağırlığı davacının sürekli iş göremezlik oranı, işçinin yaşı, olay tarihi gibi özellikleri göz önünde tutması gerekir. Hükmedilecek tutarın, manevi tatmin duygusu yanında caydırıcılık uyandıran oranda olması gerektiği de söz götürmez.
Bu açıklamalar doğrultusunda somut olayda, davacının yaşadığı iş kazasının mahiyeti ile iş ve güçten kaldığı süre kapsamında beden ve ruh bütünlüğünün ihlal edildiği, iş kazasına bağlı sinir bozukluğunun da bedensel zarar kavramına dahil bulunduğu gözetilerek muhik bir miktarda manevi tazminata karar verilmesi gerekirken, yazılı şekilde manevi tazminat isteminin reddedilmesi hatalı olmuştur.
Mahkemece bu maddi ve hukuki olgular nazara alınmaksızın yazılı şekilde karar verilmesi usule ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde, davacının bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz eden davacıya iadesine, 12.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.