Yargıtay Kararları - Nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9605 Esas 2019/11343 Karar Sayılı İlamı

8. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/9605
Karar No: 2019/11343
Karar Tarihi: 25.09.2019

Nitelikli mala zarar verme - Yargıtay 8. Ceza Dairesi 2019/9605 Esas 2019/11343 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi'nde görülen davada, suça sürüklenen çocuğun nitelikli mala zarar verme suçundan mahkumiyeti kararlaştırıldı. Ancak suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun cezasının üst sınırı itibariyle 4 yıllık olağan dava zamanaşımı süresi, son kesen usulü işlem olan 10.07.2014 hüküm tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği belirlendi. Bu nedenle, hükmün bozulması gerektiği ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bir durum olduğu için, kamu davası düşürüldü. Kararda, 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e, 66/2 maddeleri ve 1412 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 321. ve 322. maddeleri gözetildi.

8. Ceza Dairesi 2019/9605 E. , 2019/11343 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Nitelikli mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Gereği görüşülüp düşünüldü:
Suç tarihi itibariyle 12 yaşını doldurup 15 yaşını doldurmayan suça sürüklenen çocuğa yüklenen suçun yasa maddesinde öngörülen cezanın türü ve üst sınırı itibariyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e ve 66/2 maddelerinde belirlenen 4 yıllık olağan dava zamanaşımının, son kesen usulü işlem olan 10.07.2014 hüküm tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve suça sürüklenen çocuk müdafinin temyiz itirazı bu nedenle yerinde görüldüğünden sair yönleri incelenmeyen hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK.nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak; yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta anılan Yasanın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen dava zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK.nın 66/1-e, 66/2 ve CMK.nın 223/8. maddeleri gözetilerek DÜŞÜRÜLMESİNE, 25.09.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.