Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/2333 Esas 2022/3794 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılar vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının, davalılara ait işyerinde 11/09/2013 - 25/07/2017 tarihleri arasında müşteri hizmetleri sorumlusu olarak net 1.580,00 TL ücret karşılığı çalıştığını, fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini, bu sebeplerle iş akdini haklı olarak feshettiğini ileri sürerek, kıdem tazminatı, fazla çalışma, genel tatil ve yıllık izin ücreti alacaklarının faiziyle birlikte davalılardan tahsilini talep etmiştir.
Davalılar Cevabının Özeti:
Davalı ... vekili özetle; davacının istifa ederek iş akdini sonlandırdığını, işsizlik parası alabilmek için kendisinin işten çıkarılmış gibi gösterilmesini istediğini, işyerinde fazla çalışmaya ilişkin denkleştirme esasının uygulandığını, fazla çalışma ücretlerinin ödendiğini, ücretin bordrolarda gözüken ücret olduğunu, 44 gün yıllık iznini imzalı form karşılığı kullandığını, bakiye 8 gün yıllık izin ücretinin ödendiğini, ulusal bayram ve genel tatil çalışması yapıldığı takdirde karşılığı ücretin ödendiğini savunarak,davanın reddini talep etmiştir.
Davalı ... Kargo Yurt İçi Yurt Dışı Taşımacılık A.Ş. vekili özetle; davacının 11/09/2013 - 25/07/2017 tarihleri arasında maaş bordrolarında gösterilen ücretle çalıştığını, istifa ederek iş akdini sonlandırdığını, fazla çalışma ve genel tatil çalışması yapıldığı takdirde ücretlerinin bordro karşılığı ödendiğini, yıllık izinlerinin kullanılmayan kısmı için Temmuz 2017 bordrosu karşılığında 1.270,00 TL yıllık izin ücreti ödendiğini, davacının ibraname ve feragatname ile kendilerini ibra ettiğini savunarak,davanın reddini istemiştir.
İlk Derece Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece özetle; toplanan deliller, tanık beyanları,bilirkişi raporu ve tüm dosya kapsamının değerlendirilmesinde; davacının fazla çalışma, ulusal bayram ve genel tatil, yıllık izin ücretlerinin ödenmediğini, bu sebeplerle iş akdini haklı olarak feshettiğini ileri sürdüğünü, 44 günlük yıllık izinlerinin imzalı form karşılığı kullanılmış olduğunu, bakiyesinin ise ödendiği, davacının fazla mesai yaptığını, genel tatillerde çalıştığını ve iş akdini haklı nedenle feshettiğini ispat edemediğinden davanın reddine karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
Davacı vekili istinaf yoluna başvurmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesinin olay ve hukuki değerlendirilmesinde usul ve esas yönünden yasaya aykırılık bulunmadığından davacı vekilinin istinaf başvurusunun esas yönünden reddine dair verilen kararın, davacı tarafından temyizi üzerine karar, Dairemizce özetle ve sonuç olarak; Mahkemece davacı tarafça imzalı ücret bodrolarındaki fazla mesai tahakkuklarının dışlanması ve imzasız ücret bodrolarındaki tahakkukların ise; davacının ücreti banka kanalıyla ödendiğinden mahsubu ile fazla mesai ücreti hesap edilerek oluşacak sonuca göre davacının kıdem tazminatı alacağının olup olmadığı yeniden değerlendirilerek karar verilmesi gerektiği gerekçesiyle bozulmuştur.
Mahkemece bozmaya uyularak yapılan yargılama sonucunda davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz:
Kararı, davalılar vekilleri ayrı ayrı temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre; davalıların aşağıdaki bentlerin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-Bozma sonrası ilk derece mahkemesince karar gerekçesinde aynen “davalılar arasında Ticaret Kanunu kapsamında acentelik ilişkisi bulunmadığı, öte yandan, ... Kargo'nun şube yapılanması ile sürdürdüğü işleri alt işverene verilebilmesi için 4857 sayılı Kanun'unda belirtilen “işletmenin ve işin gereği ile teknolojik nedenlerle uzmanlık gerektirme” unsuru mevcut olmadığından geçerli bir asıl işveren-alt işveren ilişkisi de bulunmadığı anlaşılmakta olup buna göre davacının işvereni davalı şirket olduğundan davalının husumet itirazına itibar edilmemiştir” denilerek, hüküm altına alınan alacaklardan davalıların müşterek sorumluluğuna karar vermiştir.
Mahkemenin karar gerekçesinde, bir yandan acentelik ilişkisi bulunmadığını belirtip diğer taraftan davalıların müşterek sorumluluğuna hükmetmesi gerekçe-hüküm çelişkisi yarattığından bu çelişkinin giderilmesi için hükmün bozulması gerekmiştir.
3-Hükme esas alınan bilirkişi raporunda bozma ilamı doğrultusunda fazla mesai ücreti hesabı yapılmış, hesaplanan miktardan davalı tarafça ödenen kısım mahsup edilerek alacak belirlenmiş ve Mahkemece de belirlenen bu alacaktan takdiri indirim yapılarak bakiye alacağa hükmedilmiştir.
Mahkemece, bilirkişi tarafından hesaplanan fazla mesai ücretinden takdiri indirim yapıldıktan sonra davacı alacağının belirlenmesi ve belirlenen bu alacaktan bordrolarda tahakkuk ettirilip ödendiği anlaşılan miktarın mahsubu yapılarak sonuca gidilmesi gerekirken, yazılı şekilde hüküm kurulması, hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
4-Davacı bozma sonrası alınan bilirkişi raporuna göre davasını ıslah ederek fazla mesai ücretini 696.46 TL olarak belirlemesine rağmen, mahkemece talebi aşılarak 1.629.11 TL fazla mesai ücretine hükmedilmesi de isabetsiz olup kararın bu nedenle de bozulması gerekmiştir.

SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 21.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.