Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2022/1763 Esas 2022/2554 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Trabzon Bölge Adliye Mahkemesi 1. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından boşanma davasının reddi ve vekâlet ücreti yönünden; davalı erkek tarafından ise tedbir nafakaları yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre tarafların, yerinde bulunmayan temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı onama harcının temyiz edenlere yükletilmesine, peşin alınan harcın mahsubuna ve 292.10'ar TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine kesin olarak oy çokluğuyla karar verildi.17.03.2022 (Prş.)

(Muhalif)


KARŞI OY YAZISI
Davacı kadın tarafından davalı erkeğin kendisine karşı saygısız davranışlarda bulunduğu, agresif ve ilgisiz olduğu, fiziksel şiddet uyguladığı, ailesine hakaret ettiği, sürekli kendi ailesine gitmesi yönünde baskı kurduğu ve ailesinin müdahalesine sessiz kaldığı, ailesine sürekli olarak kızınızı boşayacağım dediği, ailesi ile görüştürmediği ve son olayda aralarında geçen telefon görüşmesinde Antep’e ailemin yanına git bir süre daha orada kal,
istemiyorsan git boşanma davası aç diyerek ortak konuta kabul etmediği vakıalarına
dayanarak TMK’nın 166/1.maddesinde belirtilen evlilik birliğinin sarsılması hukuki sebebine dayalı açılan boşanma davasının yapılan yargılaması sonucunda ilk derece mahkemesince davalı erkeğin eşine şiddet uyguladığı, ailesi ile yeterince ilgilenmediği, kadının ailesi ile görüşmediği gibi kadını da ailesi ile görüştürmediği gerekçesiyle erkek boşanmaya sebep olan olaylarda tamamen kusurlu bulunarak davanın kabulü ile tarafların boşanmalarına ve fer’ilerine karar verilmiş, kararın taraflarca istinafı üzerine bölge adliye mahkemesince tarafların boşanma davası öncesinde önce Gaziantep’e ve sonrasında Trabzon’a davacı kadının ailesine ziyarete gittikleri, erkeğin kadını bir süre daha kalması için Trabzon’da bırakarak İzmir’e ortak konuta döndüğü, davacı ile davalı arasında bundan sonra gerçekleştiği iddia edilen telefondaki tartışmanın içeriğinin de davacı kadın tarafından ispatlanamadığı, aile ziyaretlerinden önceki yaşanan olayların affedilmiş sayılması gerektiği ve bu sebeple boşanma davasına konu edilemeyeceği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir. Taraflar arasındaki evlilik süresi toplamda iki yıl üç ay olup, davalı erkeğin şiddeti kadının hamilelik sürecinde olduğu ve sonrasında tarafların barışarak birlikte yaşamaya devam ettikleri dikkate alındığında sonrasına dair fiziksel şiddet vakıası ispatlanamamış ise de; ilk derece mahkemesince davalı erkeğe yüklenen diğer kusurlar ispatlanmıştır. Erkek tarafından bu kusurlu davranışları evlilik süresince devam edegelen kusurlar olduğundan bu gerekçe ile davacının davasının kabulü ile tarafların boşanmalarına karar verilmesi gerekirken reddi hatalı olduğundan sayın çoğunluğun kararın onanmasına dair görüşüne katılmıyorum.