Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/1957 Esas 2022/3375 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : Karaman İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi taraf vekillerince istenilmekle, temyiz taleplerinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde iş makinası operatörü olarak 2007-2018 yılları arasında çalıştığını, olumsuz çalışma şartları, ücretlerin gerektiği gibi ödenmemesi ve rızasız görev değişikliği nedenleriyle iş sözleşmesini haklı olarak fesih ettiğini ileri sürerek kıdem tazminatı ile fazla çalışma, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının tahsilini, istemiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının 17.05.2007 tarihinde iş makinası operatörü olarak çalışmaya başladığını, mazeretsiz devamsızlık yapması üzerine iş sözleşmesinin fesh edildiğini, davacının haklı fesih iddiasının doğru olmadığını, tazminata hak kazanmadığı gibi alacağı da bulunmadığını savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davacının görevinin rızası olmadan değiştirildiği ve bu nedenle davacının iş sözleşmesini haklı olarak fesh ettiği, kıdem tazminatına hak kazandığı ayrıca fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil alacakları da olduğu ancak yıllık izin ücreti alacağı olmadığı gerekçesi ile davanın kısmen kabulüne, karar verilmiştir.
İstinaf:
Karara karşı taraflarca istinaf yoluna başvurulmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, özetle, İlk Derece Mahkemesinin iş sözleşmesinin feshine yönelik değerlendirmesinin doğru olduğu, hüküm altına alınan alacakların da yerinde olduğu ancak arabuluculuk ücreti ile zorunlu giderlerin yargılama giderleri olarak hüküm altına alınmamasının hatalı olduğu gerekçesi ile taraf başvuruları esastan red edilerek zorunlu arabuluculuk gideri yönünden karar kaldırılarak davanın kısmen kabulüne ilişkin hüküm kurulmuştur.
Temyiz:
Bölge Adliye Mahkemesi kararını taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davacı vekilinin tüm davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2- Taraflar arasında fazla çalışma ücreti alacağının hesabı konusunda uyuşmazlık vardır.
Davacı taraf dava dilekçesinde çalışma düzenini açıklarken davalı işyerinde hafta tatillerinde de çalışma yaptığını iddia etmiş davalı ise hafta tatillerinde çalışma yapılmadığını savunmuştur.
Dinlenen davalı tanıkları savunmayı teyit etmekle birlikte bir davalı tanığı davacının isteği halinde hafta tatilinde de çalışma yaptığını açıklamıştır. Davacı tanıkları ise hafta tatili kullanılmadan çalışma olduğunu ancak 2013 yılı Kasım ayı öncesinde ayda 3 gün sonrasında ise 4 gün izin verildiğini, açıklamışlardır.
Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının 01.04.2010-31.10.2013 tarihleri arasında hafta tatili yapmadan çalıştığı ancak ayda 3 gün izin kullandığı, 01.11.2013-06.02.2018 tarihleri arasında ise 4 gün izin kullandığı ( 4 haftada bir hafta tatili kullandığı) kabulü ile fazla çalışma ve hafta tatili ücreti alacakları hesaplanmıştır.
Dosyadaki bilgi ve belgeler ile özellikle tanık anlatımlarına göre davacının davalı işyerinde hafta tatili kullanmadan çalışmakla birlikte 2013 yılı Kasım ayı öncesine kadar ayda 3 gün sonrasında ise ayda 4 gün izin kullandığı kabulü yerindedir. Bu sisteme göre davacı işçi 2013 yılı Kasım ayı öncesine kadar ayda 3 hafta, hafta tatili kullanmadan çalıştıktan sonra 4. hafta 4 gün, 2013 yılı Kasım ayı sonrasında ise 4. hafta 3 gün çalışma yapmıştır. Mahkemece kabul edilen günlük çalışma süreleri gözetildiğinde 4. haftadaki çalışmalarda ( 3 ve 4 günlük çalışma yapılan haftalarda) fazla mesai yapılmamıştır. Buna göre fazla çalışma ücreti hesabında 4 haftalık periyotta ilk 3 hafta için hesaplama yapılması gerekirken 4 hafta üzerinden hesaplama yapılması hatalı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, dosyanın kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.