Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/2488 Esas 2022/3206 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 8. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK
İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 28. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davacı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacı işçinin, davalı Bakanlığa bağlı hastane işyerinde hizmet alımı yapılan alt işveren şirketler nezdinde çalışmakta iken, 02.04.2018 tarihinde 696 sayılı Kanun Hükmünde Kararname kapsamında sürekli işçi kadrosuna geçirildiğini, kadroya geçerken imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesinde davacı işçinin ücretinin asgari ücretin “% 7” oranında fazlası olarak belirlenmesine karşın 2019 yılı başında sözleşme hükmünün uygulanmayarak ücretinin düşürülmesi nedeniyle ödemelerin eksik yapıldığını ileri sürerek, ücret farkı, ikramiye farkı, ilave tediye farkı ile ulusal bayram ve genel tatil farkı alacaklarına hükmedilmesini talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının ücretinin sürekli işçi kadrosuna geçirildikten sonra da ilgili düzenlemeler uyarınca eksiksiz ödendiğini, davacının ücret farkı alacağının bulunmadığını belirterek davanın reddini talep etmiştir.
İlk Derece Mahkemesi Kararının Özeti:
İlk Derece Mahkemesince, davacının sürekli işçi kadrosuna geçişi sırasında taraflar arasında imzalanan hizmet sözleşmesinin ücret esasını düzenleyen 7. maddesinde davacının aylık ücretinin asgari ücretin “%...” oransal fazla ile ödeneceğine dair bir hüküm bulunmadığı, belirtili kısmın boş bırakılmış olduğu, buna göre davacı işçinin her yıl Ocak ayında asgari ücretin oransal fazlası üzerinden ödenmesi gerektiğine dair iddiasını ispat edemediği gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
İstinaf Başvurusu:
İlk Derece Mahkemesinin kararına karşı davacı vekili 02.04.2018 tarihinde sürekli işçi kadrosuna geçen tüm temizlik işçilerinin ücretinin davalı işverenle aralarında imzalanan belirsiz süreli iş sözleşmesi uyarınca brüt asgari ücretin %7 fazlası olacak şekilde belirlendiğini, aynı görevde çalışan davacı bakımından farklı uygulamaya gidilmesinin eşit davranma borcuna aykırılık teşkil edeceğini, davacıya 2018 sonuna kadar %7 oranında ücret farkı ödemesi yapıldığını, ücret bordrolarında bu durumun sabit olduğunu belirterek istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Bölge Adliye Mahkemesi Kararının Özeti:
Bölge Adliye Mahkemesince, davacı vekilinin istinaf başvurusunun Hukuk Muhakemeleri Kanunu’nun 353/1- b.1 maddesi gereğince esastan reddine karar verilmiştir.
Temyiz:
Karar süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
Gerekçe:
Davacı vekilince, davacı işçinin davalı Bakanlık nezdinde kadroya geçerken düzenlenen belirsiz süreli iş sözleşmesinde ücrete ilişkin yüzdelik kısım boş bırakıldığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmesinin ardından davalı idareye başvuru yapılarak söz konusu belirsiz süreli iş sözleşmesinin "aslı gibidir" yapılmış bir örneğinin temin edildiği, temyiz dilekçesi ekinde yer alan bu sözleşmede davalı ... tarafından davacı işçiye her ay brüt asgari ücretin %7 fazlası üzerinden günlük ödeme yapılacağı hususunun açıkça düzenlenmiş olduğu, davanın reddine dair kararın mevcut sözleşme karşısında haksız bulunduğu belirtilerek, temyiz itirazında bulunulmuştur.
Temyiz dilekçesi ekinde isim ve Türkiye Cumhuriyeti kimlik numarası dosya davacısı ile uyumlu bulunan ve aylık ücret tutarının düzenlendiği 7. maddesinde; her ay brüt asgari ücretin %7 fazlası üzerinden günlük olarak ödeme yapılacağı şeklinde oranın belirtildiği belirsiz süreli iş sözleşmesi sunulmuş olup, dosyaya yargılama esnasında gönderilen sözleşmede ise aynı madde de bir oran yazılı değildir. Mahkemece, davacı işçi ile dosyada mevcut bulunan iki ayrı iş sözleşmesinin yapılmasının nedeni ile bu farklı iki sözleşmeye dair söyleyecekleri taraflardan sorulmak suretiyle yapılacak araştırmanın neticesi ve tüm dosya kapsamına göre yeniden bir karar verilmesi için, yazılı şekilde verilen karar bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ:
Temyiz olunan İlk Derece Mahkemesi kararının ve bu karara karşı istinaf başvurusunu esastan reddeden Bölge Adliye Mahkemesi kararının, yukarıda yazılı sebepten dolayı BOZULARAK ORTADAN KALDIRILMASINA, dosyanın kararı veren İlk Derece Mahkemesine, bozma kararının bir örneğinin ise kararı veren Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 10.03.2022 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.