MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki tazminat davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davalı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı, taraflar arasında 07/09/2010 tarihli, üç yıl süreli kira sözleşmesi düzenlendiğini, davalının 09/01/2012 tarihli yazı ile park ve revizyon çalışması yapılacağı gerekçesi ile çalışma bitinceye kadar büfenin boşaltılmasını istediğini, bu nedenle yapılacak çalışma tamamlanıncaya kadar olmak üzere bir hafta içinde kiralananı boşalttıldığını ancak tahliyenin kira sözleşmesini sonlandırma anlamında olmayıp çalışma sonunda geri dönmek üzere geçici yapıldığını, park düzenleme işi tamamlanmasına rağmen sözleşme gereği tahsis edilmesi gereken büfenin teslim edilmediğini, davalı tarafından prefabrik olan büfenin tamamen yıktırıldığını ve yenisinin de yapılmadığını, 11/09/2012 tarihinde davalıya yazılı olarak başvurularak büfenin kendisine tahsis edilmesinin istenildiğini ancak bir cevap verilmediğini, kira sözleşmesinin süresi sona ermeden davalı tarafından fiili olarak feshedildiğini, kiralananın yeniden işletileceği düşüncesi ile depoya konulan demirbaş eşyaların değer kaybına uğradığını, demirbaşların dava konusu büfeye uygun olarak alınmış olup başka bir büfeye uygun olmadığını belirterek fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydıyla kira akdi sonuna kadar elde etmekten mahrum kaldığı kazanç kaybı için 10.000 TL ve demirbaş ve emtialardan dolayı uğradığı maddi zararın tazmini için 10.000 TL olmak üzere 20.000.TL tazminatın davalıdan tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı, davaya konu büfenin, park düzenleme ve revizyon çalışması sona erinceye kadar tahliyesinin istendiğini ve davacının tahliye ettiğini ancak davacıya yapılacak düzenlemenin süresi ve tekrar ne zaman kendisine teslim edileceği hususunda taahhütte bulunulmadığını, belirtilen tarihin park düzenlemesinin sona ermesi olup henüz bu düzenlemenin tamamlanmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davanın kısmen kabulü ile demirbaş / malzeme zararı için 6.385,00 TL ve gelir kaybı zararı için 2.547,48 TL olmak üzere toplam 8.932,48 TL nin davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davalı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
1-)Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davalının aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2-)Davacı kiracı sözleşmenin süresinden önce sona ermesi nedeniyle uğradığı zararların tazminini istemektedir. Mahkemece, demirbaş / malzeme zararı olarak bedeline hükmedilen eşyaların tamamı taşınır nitelikte eşyalar olup kiralananın tahliyesi sırasında davacı kiracı tarafından alındığı uyuşmazlık konusu değildir. Davacı kiracı tarafından kiralananda kullanılan ve tahliye sırasında götürelen taşınır nitelikteki eşyaların süresinden önce fesih nedeniyle uğranılan zarar kapsamında değerlendirilmesi ve kiraya verenden talep edilmesi mümkün değildir. Bu nedenle demirbaş eşyalar yönünden tazminat talebinin reddi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi doğru görülmemiş, bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda birinci bentte açıklanan nedenlerle davalının sair temyiz itirazlarının reddine, ikinci bentte belirtilen nedenlere hükmün HUMK.nun 428. maddesi gereğince davalı yararına BOZULMASINA ve peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nun geçici madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK.nun 440.maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 12/03/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.