Abaküs Yazılım
22. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/13465
Karar No: 2019/12062
Karar Tarihi: 29.05.2019

Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2016/13465 Esas 2019/12062 Karar Sayılı İlamı

22. Hukuk Dairesi         2016/13465 E.  ,  2019/12062 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
    DAVA TÜRÜ : ALACAK

    Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

    Y A R G I T A Y K A R A R I

    Davacı İsteminin Özeti:
    Davacı vekili, müvekkilinin 03.04.2009-31.05.2012 tarihleri arasında alt işveren şirketler nezdinde davalı kuruma bağlı olarak güvenlik amiri sıfatı ile çalıştığını, iş akdinin bildirimsiz ve tazminatsız olarak 31.05.2012 tarihinde işveren tarafından sona erdirildiğini belirterek kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, yıllık izin alacağı ve fazla mesai ücretinin hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
    Davalı Cevabının Özeti:
    Davalı vekili, davacı ile davalı kurum arasında hizmet akdi bulunmaması nedeniyle davanın husumet yokluğu nedeniyle reddi gerektiğini, davacının iş akdinin hakkında hazırlanan iç denetçi raporuna istinaden haklı sebeple feshedildiğini beyanla davanın reddini talep etmiştir.
    Mahkeme Kararının Özeti:
    Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
    Temyiz:
    Kararı davalı vekili temyiz etmiştir.
    Gerekçe:
    1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bentlerin kapsamı dışındaki temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
    2-Davacı, dava dilekçesinde iş akdine işverence 31.05.2012 tarihinde haksız olarak son verildiğini ileri sürmüş, davalı ise İdareye imzasız olarak gönderilen ve anılan kişinin çalışanları "işten çıkarmakla tehdit ettiği, yemek ısmarlattığı, çalışanlar üzerinde baskı oluşturarak zorla para toplanması gibi iddiaları içeren" dilekçeler ile Kırıkkale İdare Mahkemesinin 2012/467 esas 2012/470 karar sayılı dosyasındaki, gerek davacı işçinin beyanı, gerekse İç Denetçi ve Çalışma ve Sosyal Güvenlik Kurumu Raporu üzerine huzursuz bir çalışma ortamı doğduğundan, Teknik Şartnamenin 4/1-b maddesi gereğince davacının Üniversite ile ilişiğinin kesilmesinin alt işveren özel güvenlik firmasından talep edildiğini, ilgili şirketin de bunun üzerine haklı sebeple iş akdini feshettiğini savunmuştur. Mahkemece, kıdem ve ihbar tazminatı kabul edilmiş ise de, karar gerekçe içermeyip, "toplanan delillere göre; hizmet akdinin davalı işveren tarafından feshedildiği kabul edilmiştir.Bu nedenle davacıya kıdem ve ihbar tazminatının ödenmesi gerekmektedir. " demekle yetinilmiştir. Buna göre, Mahkemece hangi gerekçe ile kıdem ve ihbar tazminatı kabul edildiği anlaşılamadığı gibi, davalının yargılamanın aşamalarında dosya arasına alınmasını talep ettiği ilgili İdare Mahkemesi"ne ait dosyanın da getirtilerek davalının feshi yeniden değerlendirilmeli ve gerekçeli şekilde talepler hakkında yeniden hüküm tesis edilmelidir. Mahkemece yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
    3-Davacının yıllık izin ücreti alacağı olup olmadığı konusunda taraflar arasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
    4857 sayılı İş Kanunu"nun 59. maddesinde, iş sözleşmesinin, herhangi bir nedenle sona ermesi halinde, işçiye kullandırılmayan yıllık izin sürelerine ait ücretlerin son ücret üzerinden ödeneceği hükme bağlanmıştır. Yıllık izin hakkının ücrete dönüşmesi için iş sözleşmesinin feshi şarttır. Bu noktada ilişkinin sona erme şeklinin ve haklı olup olmadığının önemi bulunmamaktadır.
    Yıllık izinlerin kullandırıldığı noktasında ispat yükü işverene aittir. İşveren yıllık izinlerin kullandırıldığını imzalı izin defteri veya eşdeğer bir belge ile kanıtlamalıdır. Bu konuda ispat yükü üzerinde olan işveren, işçiye yemin teklif edebilir.
    Sözleşmenin feshi halinde kullanılmayan yıllık izin sürelerine ait ücret işçinin kendisine veya hak sahiplerine ödenir. Böylece, iş sözleşmesinin feshinde kullanılmayan yıllık ücretli izin hakkı izin alacağına dönüşür. Bu nedenle zamanaşımı da, iş sözleşmesinin feshinden itibaren işlemeye başlar.
    Yıllık izin hakkı anayasal temeli olan bir dinlenme hakkı olup, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında ücrete dönüşmez ve bu haktan vazgeçilemez. İşçinin iş sözleşmesinin devamı süresinde kullanmadığı yıllık izinlere ait ücreti istemesi mümkün değildir. Bu nedenle, işçinin iş sözleşmesinin devamı sırasında izin hakkının bulunduğunun tespitini istemesinde hukuki menfaati vardır.
    Somut uyuşmazlıkta, bilirkişi raporunda davacının hizmet süresine göre hiç yıllık izin kullanmadığı kabul edilerek hesaplama yapılmıştır. Ancak sunulan bir takım imzasız puantaj kayıtlarında davacının yıllık izinde olduğu görüldüğünden, Hukuk Muhakemeleri Kanunu 31. madde gereğince hakimin davayı aydınlatma ödevi çerçevesinde; Mahkemece, davacı asıl çağrılarak imzasız kayıtlarda gözüken günlerde yıllık izin kullanıp kullanmadığının sorulması ve sonucuna göre değerlendirme yapılarak hüküm kurulması gerekmektedir.
    SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden BOZULMASINA, 29.05.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.

    Son Eklenen İçtihatlar   AYM Kararları   Danıştay Kararları   Uyuşmazlık M. Kararları   Ceza Genel Kurulu Kararları   1. Ceza Dairesi Kararları   2. Ceza Dairesi Kararları   3. Ceza Dairesi Kararları   4. Ceza Dairesi Kararları   5. Ceza Dairesi Kararları   6. Ceza Dairesi Kararları   7. Ceza Dairesi Kararları   8. Ceza Dairesi Kararları   9. Ceza Dairesi Kararları   10. Ceza Dairesi Kararları   11. Ceza Dairesi Kararları   12. Ceza Dairesi Kararları   13. Ceza Dairesi Kararları   14. Ceza Dairesi Kararları   15. Ceza Dairesi Kararları   16. Ceza Dairesi Kararları   17. Ceza Dairesi Kararları   18. Ceza Dairesi Kararları   19. Ceza Dairesi Kararları   20. Ceza Dairesi Kararları   21. Ceza Dairesi Kararları   22. Ceza Dairesi Kararları   23. Ceza Dairesi Kararları   Hukuk Genel Kurulu Kararları   1. Hukuk Dairesi Kararları   2. Hukuk Dairesi Kararları   3. Hukuk Dairesi Kararları   4. Hukuk Dairesi Kararları   5. Hukuk Dairesi Kararları   6. Hukuk Dairesi Kararları   7. Hukuk Dairesi Kararları   8. Hukuk Dairesi Kararları   9. Hukuk Dairesi Kararları   10. Hukuk Dairesi Kararları   11. Hukuk Dairesi Kararları   12. Hukuk Dairesi Kararları   13. Hukuk Dairesi Kararları   14. Hukuk Dairesi Kararları   15. Hukuk Dairesi Kararları   16. Hukuk Dairesi Kararları   17. Hukuk Dairesi Kararları   18. Hukuk Dairesi Kararları   19. Hukuk Dairesi Kararları   20. Hukuk Dairesi Kararları   21. Hukuk Dairesi Kararları   22. Hukuk Dairesi Kararları   23. Hukuk Dairesi Kararları   BAM Hukuk M. Kararları   Yerel Mah. Kararları  


    Avukat Web Sitesi