MAHKEMESİ : İstanbul 5. İş Mahkemesi
TARİHİ : 18/12/2012
NUMARASI : 2011/791-2012/956

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkilinin 01.04.2006-04.03.2011 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin haksız olarak feshedildiğini, net 1.100,00 TL ücret aldığını ancak resmi kayıtlarda asgari ücret üzerinden gösterildiğini, 08:30-18:00 saatleri arasında hafta tatilleride dahil çalıştığını, 2010 yılına ait yıllık izin hakkını kullanmadığını, kıdem ve ihbar tazminatlarını baskı altında imzaladığı ibraname ile asgari ücret üzerinden aldığını, gerçek ücret üzerinden hesaplanması gerektiğini belirterek kıdem ve ihbar tazminatı bakiye alacağı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının 01.04.2006-04.03.2011 tarihleri arasında müvekkili işyerinde çalıştığını, iş sözleşmesinin çıkarma nedeniyle sona erdiğini, alacaklarının eksiksiz olarak ödendiğini ibra ettiğini, davacının çalışma süresince disiplinsiz davranışlarının olduğunu, asgari ücret aldığını, iddia ettiği ücretin gerçek olmadığını, davacının 2010 yılı izin hakkının doğmadığını, bu rağmen iyiniyetli olarak davacıya yıllık izin ödemesi yapıldığını belirterek davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkemece, hükme esas alınan bilirkişi raporundaki hesaplamalara göre davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı davalı temyiz etmiştir.
1-Taraflar arasında davacının fazla mesai yapıp yapmadığı noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır. Davacı 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştığını beyan etmiştir. Davalı taraf ise davacının fazla mesai alacağının bulunmadığını belirtmiştir. Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacı tanık beyanlarına göre davacının haftalık ortalama 9 saat fazla mesai yaptığı belirlenerek hesaplama yapılmıştır. Davacı tanığı haftanın 6 günü 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştıklarını, haftada ortalama 1-2 gün akşam 20:00"ye kadar çalıştıklarını beyan etmiştir. Davalı tanıklarından bir tanesi hafta içi 08:30-18:00 saatleri arasında çalıştıklarını, bazen cumartesi günü çalıştıklarını beyan ederken, diğer davalı tanığı cumartesi pazar çalışılmadığını beyan etmiştir. Davalı işyerinde cumartesi günleri çalışma olup olmadığı konusu net değildir. Hal böyle olunca mahkemece davalı işyerinde cumartesi günleri çalışma olup olmadığı konusunda araştırma yapılması, gerekirse tanık beyanları arasındaki çelişkinin giderilmesi gerekli iken eksik inceleme ile karar verilmesi hatalıdır.
2-Mahkemece hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının giydirilmiş ücretinin tespitinde davalı tanığının 12,00 TL yemek ücreti ve yol parası verildiğini beyan ettiği belirtilerek, yemek ücreti olarak günlük 12,00 TL dikkate alınmıştır. Davalı tanık beyanları incelendiğinde bu yönde bir beyanın olmadığı anlaşılmaktadır.Yemek ücretinin nasıl tespit edildiği belli değildir. Hal böyle olunca mahkemce yemek ücreti bakımından gerekli araştırma yapılması ve buna göre yemek ücretinin tespit edilmesi gereklidir.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek olması halinde ilgiliye iadesine, 21.02.2014 tarihinde oybirliği ile karar verildi.