MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi
Taraflar arasındaki davanın yapılan duruşması sonunda kurulan hükmün Yargıtayca incelenmesi davacılar vekili ve davalılardan ... ile Orman Yönetimi vekilleri tarafından istenilmekle, süresinde olduğu anlaşılan temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra dosya incelendi, gereği düşünüldü:
K A R A R
Davacı vekili ....köyünde 28.05.1954 tarihli 19.285 m²"lik tapu senedinde belirtilen sınır içerisinde kalan tapusuz taşınmazın, müvekkilleri adına tesciline karar verilmesini talep ve dava etmiş, davalılardan ... ve.....vekilleri ise TMK"nın 713/6. maddesine dayalı olarak davaya konu taşınmazın ... adına tescilini talep etmiştir.
Yargılama sonunda mahkemece; çekişmeli taşımazın orman vasfında olduğu anlaşıldığından ve bu nitelikteki taşınmazların zilyetlikle kazanılması mümkün olmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiş, hüküm davacılar vekili ve davalılardan ... ile Orman Yönetimi vekilleri tarafından temyiz edilmiştir.
Dava dilekçesindeki açıklamaya göre dava, Medenî Kanunun 713. maddesi hükmü uyarınca tapusuz olan taşınmazın tesciline ilişkindir.
Taşınmazın bulunduğu yörede 1981 yılında 766 sayılı Kanuna göre arazi kadastrosu, 1995 yılında 6831 sayılı Kanuna göre orman kadastrosu çalışmaları yapılmıştır.
1) Davacılar vekilinin temyiz itirazları bakımından; incelenen dosya kapsamına, kararın dayandığı gerekçeye ve çekişmeli taşınmazın orman kadastrosunda 2 nolu iç parsel olup 6831 sayılı Kanunun 17/2. maddesi hükmüne göre orman içi açıklığı niteliğinde olduğu, 15.07.2007 günlü Resmî Gazetede yayımlanan Orman Kadastrosunun Uygulanması Hakkında Yönetmeliğin 26/a maddesi gereğince orman olarak sınırlandırılmasının zorunlu bulunduğu, HGK"nın 10.12.1997 gün 1997/20-830-1034, 17.12.1997 gün 1997/20-808-1039, 22.10.2003 gün 2003/20-665-614 ve 11.10.2004 gün 2004/7-531-581 sayılı kararlarında da açıklandığı gibi bu tür yerler kesinleşen orman kadastro sınırları dışında bulunsa bile devletin hüküm ve tasarrufu altındaki yerlerden olması nedeniyle zilyetlikle kazanılamayacağından özel mülk olarak kişiler adına tescil edilemeyeceğine göre mahkemece davacıların davasının reddine karar verilmesinde isabetsizlik bulunmamaktadır. Ancak; kişilerin açtığı davanın red nedeni ortak olduğundan davalılar aleyhine tek vekalet ücreti hükmedilmesi gerekirken ayrı ayrı hükmedilmiş olması doğru değil ise de bu husus hükmün bozulmasını ve yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, hükmün düzeltilerek onanması uygun görülmüştür. Bu sebeple, hükmün vekalet ücretlerine ilişkin 4 ve 5. bentleri tamamen hükümden çıkarılarak yerine "Davalı ... ve ... kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3. maddesinin 2. fıkrası gereğince takdir edilen 1.500,00.-TL tek vekalet ücretinin davacıdan alınarak ret sebebi ortak olan davalılara ödenmesine" ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine karar vermek gerekmiştir.
2) Davalılardan ... ve Orman Yönetimi vekillerinin temyiz itirazları bakımından; mahkemece, davanın reddine karar verildiği halde, ... ve Orman Yönetiminin karşı tescil (TMK"nın 713/6. md) talepleri hakkında olumlu veya olumsuz bir karar verilmemesi doğru görülmemiştir.
SONUÇ: 1) Yukarıda birinci bentde açıklanan nedenlerle; davacılar vekilinin temyiz itirazlarının reddi ile hüküm fıkrasında yer alan vekalet ücretlerine ilişkin 4 ve 5. bentleri tamamen hükümden çıkarılarak yerine "Davalı ... ve ... kendilerini vekille temsil ettirdiklerinden karar tarihinde yürürlükte bulunan Avukatlık Asgari Ücret Tarifesinin 3. maddesinin 2. fıkrası gereğince takdir edilen 1.500,00.-TL tek vekalet ücretinin davacıdan alınarak ret sebebi ortak olan davalılara ödenmesine" ibaresinin yazılması suretiyle düzeltilmesine ve hükmün 6100 sayılı Kanunun 370/2. maddesine göre düzeltilmiş bu şekliyle ONANMASINA,
2) İkinci bentde açıklanan nedenlerle; davalılardan ... ve Orman Yönetimi vekillerinin temyiz itirazlarının kabulüyle hükmün BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde iadesine 19/09/2019 günü oy birliği ile karar verildi.