MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal etme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Dosya kapsamına göre, sanığın müşteki ..."nun ikamet ettiği apartmanın 4.katında bulunan ve kilitli olmayan dairesine hırsızlık amacıyla girdiği, bu sırada eve gelen müştekinin kapıyı açamaması nedeniyle apartmanın dışına çıktığı anda evin kiler kısmında bir ışık hüzmesi görmesi üzerine yakındaki fırında çalışan işçilere durumu söylediği, onların da hırsızlık şüphesi ile emniyete ihbarda bulunduğu ve birlikte kolluk ekibini beklemeye başladıkları, bu sırada sanığın kendisine 3. katta oturan komşu imajı vermeye çalışarak binadan çıktığı esnada kendisini bekleyenlerin sanığın hırsız olduğunu anlamaları üzerine, sanığın elinde bulunan cep telefonunu bekleyenlere savuruyor gibi yaparak kaçması neticesinde olay yerine gelen kolluk güçlerince yakalanması şeklinde gerçekleşen eylemin, mahkemece hırsızlık suçu kapsamında kabul ve değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki düşünceye iştirak edilmemiş; sanık hakkında hırsızlık suçundan mahkûmiyet hükmü kurulurken, teşebbüs aşamasında kalan suçlarda etkin pişmanlık hükümlerinin uygulanamayacağı gözetilmeden, sanık hakkında TCK"nın 168/2. maddesinin uygulanmasına karar verilmiş ise de, dosya kapsamına göre suç anından itibaren kesintisiz bir takip bulunmakla birlikte sanık yakalandığında suça konu eşyaların ele geçmemesi nedeniyle hırsızlık eyleminin tamamlandığı ve kovuşturma aşamasında zararın giderildiği anlaşılmakla etkin pişmanlık hükmünün uygulanmasında isabetsizlik görülmemiş, sanık hakkında TCK"nın 35. maddesi uyarınca teşebbüs hükümleri uygulanmak suretiyle eksik ceza tayin edilmesi ise aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış; 5271 sayılı CMK’nın 324/4 maddesine atıfta bulunan 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanun’un 106. maddesindeki terkin edilmesi gereken tutar olan 20,00 TL’den az olduğu halde (19.95 TL) yargılama giderinin sanıktan tahsiline karar verilmiş ise de, toplam yargılama gideri kapsamında olması nedeniyle hükmün kesinleştiği tarihte sanıktan tahsili gereken yargılama giderinin yukarıda açıklanan terkin edilmesi gereken miktardan az olması halinde Devlet Hazinesi üzerinde bırakılmasının ve 5237 sayılı TCK’nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin ONANMASINA, 28.01.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.