İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1814 Esas 2019/9361 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1814
Karar No: 2019/9361
Karar Tarihi: 02.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/1814 Esas 2019/9361 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Mahkemenin vermiş olduğu karar temyiz edildi ve incelendi. Temyiz itirazlarının bir kısmı reddedilse de, kararda birçok çelişki olduğu tespit edildi. Sanığın ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen bir kanun maddesi uygulanarak cezalandırılması, sanığın katılanı birden fazla şekilde yaralaması nedeniyle orantılılık ilkesine uyulmaması, kararda çelişki yaratılmış olması ve Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal etmesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerektiği tespit edildi. Bu sebeplerle hüküm bozuldu. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 87/1-son, 87, 86/1, 86/3-e, 53; 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 226; Anayasa'nın ilgili maddeleri.

3. Ceza Dairesi 2019/1814 E. , 2019/9361 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
2) Sanığın katılanı hem duyularından veya organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olacak hem de kemik kırığına neden olacak şekilde yaralaması karşısında, 5237 sayılı TCK"nin 87. maddesinde gösterilen nitelikli hallerden birden fazlasının ihlal edilmiş olması nedeniyle TCK"nin 3. maddesindeki orantılılık ilkesi ve TCK"nin 61. maddesi dikkate alınarak temel cezanın alt sınırdan uzaklaşılarak belirlenmesi gerektiğinin gözetilmemesi,
3) Katılan hakkında Adli Tıp Kurumu Karşıyaka Şube Müdürlüğünce düzenlenen 08.01.2015 tarihli raporunda yaralanmasının hayati tehlike oluşturmadığı belirlendiği, kararın hüküm kısmında, sanık hakkında katılanın hayati tehlike geçirdiği belirtilerek 87/1-a maddesinin uygulanması, gerekçe kısmında ise katılanda kemik kırığı ve duyularından veya organlarından birinin işlevinin zayıflamasına neden olduğunun belirtilmesi suretiyle kısa karar ile gerekçeli karar arasında çelişkiye neden olunması,
4) Sanık hakkında uygulanan haksız tahrik hükümleri yönünden, kısa kararda ve hükümde (1/4) oranında uygulama yapıldığı halde, hükmün gerekçe kısmında (2/4) oranında indirildiği belirtilmek suretiyle hükümde çelişkiye neden olunması,
5) Sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nin 86/1 ve 86/3-e maddeleri uygulanarak verilen 1 yıl 6 ay hapis cezasının TCK"nin 87/1-a maddesi gereğince bir kat artırılması ile 2 yıl 12 ay hapis cezasına çıkartılması, ardından TCK"nin 87/1-son fıkrası uygulanarak 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi gerekirken, doğrudan 5 yıl hapis cezasına hükmedilmesi,
6) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafii, katılan vekili ve o yer Cumhuriyet savcısının temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun’un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 02.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.