
Esas No: 2014/2179
Karar No: 2014/3558
Yargıtay 22. Hukuk Dairesi 2014/2179 Esas 2014/3558 Karar Sayılı İlamı
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA : Davacı, harcırah ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteğin reddine karar vermiştir.
Hüküm süresi içinde davacı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
Davacı vekili davalı işveren kurum nezdindeki çalışmaları esnasında kurum içindeki nakli nedeniyle ödenmeyen harcırahının bilahare Anayasa Mahkemesinin kendi isteği ile nakil talebinde bulunanlara harcırah ödenmez kanuni düzenlemesinin iptali ve 6245 sayılı Kanunun 5. maddesi gereğince yapılan yeni düzenleme doğrultusunda davalıdan tahsiline karar verilmesini talep etmiştir.
Davalı vekili usulen zamanaşımı itirazı sebebiyle ve esasende talebe konu dönemdeki mevzuata uygun olarak kendi isteği ile yer değişikliği kabul edilen davacının toplu iş sözleşmesinin 16. maddesi gereğince talebinin hukuka aykırı olduğunu beyanla davanın reddine karar verilmesini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlara göre dava konusu harcırah alacağının zamanaşımına uğradığı gerekçesi ile talebinin reddine karar verilmesi üzerine Yargıtay 9.Hukuk Dairesi tarafından yapılan temyiz incelemesi sonucunda kararın zamanaşımı süresinin 01.07.2006 tarihinde başlayacağı gözetilmeden 15.06.2004 tarihine göre hesaplanmasının hatalı olduğu gerekçesi ile bozulmasına hükmetmiştir.
Mahkemece bozma ilamına uyulmuş ve dava konusu talebinin iş yerine ek külfet getirdiği ve eşitsizliğe sebep olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Karar davacı vekilince süresinde temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışındaki tüm temyiz itirazlarının reddine karar vermek gerekmiştir.
2-Uyuşmazlık davacının harcırah alacağını hak edip etmediği noktasında toplanmaktadır.
Anayasa Mahkemesi"nin 05.05.2005 tarih, 2004/54 Esas, 2005/24 Karar sayılı kararı ile yasadaki “kendi isteği ile nakil olanlar” ifadesinin iptali üzerine 01.07.2006 tarihinde yürürlüğe giren 5538 sayılı yasa ile değişik 6245 sayılı Yasanın geçici 5. maddesinde yapılan düzenlemede, kendi yazılı talepleri üzerine atanmış olanlardan harcırahını alamayanların 31.12.2006 tarihine kadar kuruma başvurmaları hâlinde 3 ay içinde atandıkları tarihteki müstahak oldukları tutarın ödeneceği hükmünün yer aldığı anlaşılmaktadır.
Somut olayda davacı, Türkiye Kömür İşletmeleri Genel Müdürlüğü"ne bağlı ... Linyit İşletme Müdürlüğü"nde yevmiyeli işçi statüsünde çalışırken, kendi isteği ile verdiği 19.04.2004 tarihli dilekçesinde, Genel Müdürlük emrine ücretli işçi olarak atanmak istediği ve isteği kabul edilerek 15.06.2004 günü yeni görevine başladığı, davacının davalı kuruma verdiği 03.08.2006 tarihli dilekçesi ile harcırahının ödenmesini istediği kurumun talebini reddettiği, davacının aynı taleple açtığı alacak davasının mahkemece önce zamanaşımı gerekçesi ile reddedildiği, bu kararın temyizen incelenmesi sonrası bozulduğu, mahkemece bozma ilamına uyulmasına karar verilmesi sonrası alınan bilirkişi raporunda davacının dava konusu alacağının hesaplandığı, ancak mahkemece davacının dava konusu talebinin işyerine ek külfet getirdiği ve eşitsizliğe sebep olduğu gerekçesi ile davanın reddine karar verildiği anlaşılmıştır. Davacı 6245 sayılı Yasanın geçici 5. maddesinde yapılan düzenlemede belirtilen süreye uyarak 03.08.2006 tarihinde harcırahının ödenmesini talep ettiği ancak davalı tarafından talebinin reddedildiği ve ilgili Kanun"un açık hükmü gereği kendi yazılı talepleri üzerine atanmış olanlardan harcırahını alamayanların 31.12.2006 tarihine kadar kuruma başvurmaları hâlinde 3 ay içinde atandıkları tarihteki müstahak oldukları tutarın ödeneceği düzenlendiği halde ilgili Kanun hükümlerine göre hesaplanacak harcıraha hükmedilmesi gerekirken yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozulmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.