MAHKEMESİ :SULH HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasındaki menfi tespit davasının mahkemece yapılan yargılaması sonucunda, davanın kısmen kabulüne yönelik olarak verilen hükmün, süresi içinde davacılar vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine; temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra, dosya içerisindeki kağıtlar okunup gereği düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacılar, davalıya ait araç kiralama şirketinden 2011 yılının altıncı ayında otomobil kiraladıklarını, sözleşmede davacı ..."ün de kefil olarak yer aldığını, sözleşme haricinde sözleşme ile bitişik şekilde boş bir teminat senedinin imzalandığını, kiralamanın ardından aracın, arkadaşı ..."in kullanımında iken kazaya karıştığı ve onarımı için servise bırakıldığını, davalıya kira bedeli dışında aracın serviste olduğu ve kullanılamayan süreler için 500 TL verildiğini, davalı tarafından araçtaki değer kaybı nedeni ile 10.000,00 TL daha istenildiğini, verilmemesi üzerine bu nedenle alınan teminat senedinin sözleşmeden ayrılarak tek başına tahsile konu edildiğini belirterek, ... İcra Müdürlüğünün 2014/3229 esas sayılı dosyasına konu edilen senetten ve borçtan müvekkillerinin sorumlu olmadığının tespitini talep etmişlerdir.
Davalı, taraflar arasında 30 gün süreli 2011 model Hyundai marka aracın kiralanmasına ilişkin araç kiralama sözleşmesi olduğunu, bu süreçte aracın kaza yapması nedeniyle tadilatın yetkili servise yaptırıldığını, 3.800,00 TL tamirat bedelinin oluştuğunu, ayrıca araçta 5.200,00 TL değer kaybı olduğunu, senedin teminat amacıyla alındığını, davacıların kendi kusurları ile araca verdikleri zarardan sorumlu olduklarını ileri sürerek davanın reddini dilmişlerdir.
Mahkemece, davanın kısmen kabulüne, davacıların ... İcra Müdürlüğünün 2014/3229 esas sayılı takip dosyasında bulunan 13/06/2011 keşide tarihli bonoya dayalı olarak 9.000,00 TL asıl alacak olmak üzere yapılan takip yönünden 3.221,20 TL miktar itibarıyla davalıya İİK.72.madde uyarınca borçlu olmadığının tespitine, senedin karşılığı çıkmayan 3.221,20 TL"si üzerinden %20"si oranında kötü niyet tazminatının davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiş, hüküm davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Uyuşmazlık, araç kiralama sözleşmesine dayanılarak verilen teminat senedinden kaynaklı menfi tespit talebine ilişkindir.
1- Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre, davacıların aşağıdaki bendin dışında kalan sair temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacılar tarafından davalı tarafa verilen 500,00 TL"ye ilişkin temyiz itirazlarına gelince;
Kabul, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun 308. ve devamı maddelerinde düzenlenmiş olup, 308. maddede; davacının talep sonucuna, davalının kısmen veya tamamen muvafakat etmesi olarak tanımlanmıştır.
Somut olaya gelince, davalı yargılama sırasındaki beyanlarında, davacılar tarafından verilen 500,00 TL"nin aracın kullanılamadığı süredeki kira bedeli değil, tamirat bedeline ilişkin olarak verildiğini beyan etmiştir. Davalının bu beyanı kısmi kabul niteliği taşımakla birlikte mahkemece dikkate alınmak zorundadır. Ne var ki mahkemece, davalının kısmi kabul beyanı dikkate alınmamış, hesaplanan tadilat bedelinden düşülmemiştir.
O halde mahkemece davalının kısmi kabul beyanı nazara alınarak, hesaplanan tadilat bedelinden kabul olunan kısım düşülerek karar verilmesi gerekirken, yanılgılı değerlendirme ile yazılı şekilde karar verilmesi usul ve yasaya aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerle hükmün HUMK" un 428. maddesi gereğince davacı yararına BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde temyiz edene iadesine, 6100 sayılı HMK"nın Geçici Madde 3 atfıyla 1086 sayılı HUMK"un 440. maddesi gereğince karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 13.03.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.