Mahkemesi :İş Mahkemesi
Dava, davacının 02.06.1998-Kasım 2003 tarihleri arasında davalı işyerinde çalıştığının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece, ilamında belirtildiği şekilde tespite ilişkin davanın süre yönünden reddine; ancak prime esas kazancın işveren tarafından eksik bildirilmesi sebebiyle, 08.02.2010 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen ücret üzerinden davanın kabulüne, karar verilmiştir.
Hükmün, davalı Kurum avukatı tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan ve Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okunduktan sonra işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tespit edildi.
Karar tarihinde yürürlükte bulunan, Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu’nun 74.maddesinde; "Hakim, talepten fazla veya başkasına hükmedemez." düzenlemesine yer verildiği gibi, aynı yasanın 75/1.maddesinde; "Kanunun tayin eylediği istisnalardan başka hakim, iki taraftan birinin söylemediği şeyi veya iddia sebeplerini re"sen nazarı dikkate alamaz ve onları hatırlatabilecek hallerde dahi bulunamaz" hükmü yer almaktadır. Yasanın bu açık hükmünden de anlaşılacağı üzere hakim, iki tarafın iddia ve savunmaları ile bağlı olup, talepten fazlasına veya başkasına hükmedemeyeceği açıktır.
Somut olayda; davacı tarafından, sadece “02.06.1998-Kasım 2003 tarihleri arasında davalı iş yerinde çalışıldığının tespiti” talep edildiği halde; Mahkemece, taleple bağlılık ilkesine aykırı biçimde “prim ücretlerinin işveren tarafından eksik bildirilmesi sebebiyle, 08.02.2010 tarihli bilirkişi raporunda belirtilen ücret üzerinden davanın kabulüne” şeklinde karar verilmiş olması, usul ve yasaya aykırı olup, bozma nedenidir.
O halde, davalı Kurum vekilinin bu yönleri amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 17.01.2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.