MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

DAVA : Davacı, kıdem, ihbar tazminatı farkı, genel tatil ücreti, fazla mesai, yıllık izin ücreti farkı ile ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme, isteği kısmen hüküm altına almıştır.
Hüküm süresi içinde duruşmalı olarak davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş ise de; 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"nun geçici 3. maddesi uyarınca uygulanmasına devam olunan mülga 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu"nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:


Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, davacının, davalıya ait işyerinde 03.04.2009-10.01.2011 tarihleri arasında, desinatör olarak en son aylık net 2.200,00 TL ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin 4857 sayılı İş Kanunu"nun 17. maddesince işverence feshedildiğini, bir kısım alacaklarının asgari ücret üzerinden eksik ödendiğini, genel tatil günlerinde çalıştığını, fazla çalışma yaptığını, ücretlerinin ödenmediğini ileri sürerek, kıdem tazminatı farkı, ihbar tazminatı farkı, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti farkı ve ücret alacağı farkının davalıdan faizleriyle birlikte tahsilini istemiştir.
Davalı vekili, davacının asgari ücretle çalıştığını, iş sözleşmesinin kadrodaki istihdamın azaltılması sebebiyle 4857 sayılı Kanun"un 17. maddesince feshedildiğini, tüm alacaklarının ödendiğini, fazla mesai yapıldığı ve ulusal bayram-genel tatil günlerinde çalışıldığı iddiasının doğru olmadığını, kullandırılmayan yıllık izinlerinin ücretinin ödendiğini belirterek, davanın reddini talep etmiştir.
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Kararı kanuni süresi içinde davalı temyiz etmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Davacı işçinin fazla çalışma yapıp yapmadığı, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışıp çalışmadığı hususları taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Fazla çalışma yaptığını iddia eden işçi bu iddiasını ispatla yükümlüdür. İşçinin imzasını taşıyan bordro sahteliği ispat edilinceye kadar kesin delil niteliğindedir. Bir başka anlatımla bordronun sahteliği ileri sürülüp ispatlanmadıkça, imzalı bordroda görünen fazla çalışma alacağının ödendiği varsayılır.
Fazla çalışmanın ispatı konusunda işyeri kayıtları, özellikle işyerine giriş çıkışı gösteren belgeler, işyeri iç yazışmaları delil niteliğindedir. Ancak, fazla çalışmanın bu tür yazılı belgelerle ispatlanamaması durumunda tarafların dinletmiş oldukları şahit beyanları ile sonuca gidilmesi gerekir. Bunun dışında herkesçe bilinen genel bazı vakıalar da bu noktada gözönüne alınabilir. İşçinin fiilen yaptığı işin niteliği ve yoğunluğuna göre de fazla çalışma olup olmadığı araştırılmalıdır.
Fazla çalışmanın yazılı delil ya da şahitle ispatı imkan dahilindedir. İşyerinde çalışma düzenini bilmeyen ve bilmesi mümkün olmayan şahitlerin anlatımlarına değer verilemez.
Somut olayda, davalı ve şahitlerinin, haftada beş gün 09:00-18:00 saatleri arasında, Cumartesi günleri 13:00"a kadar çalışma olduğunu, fuar döneminde günlük üç saat fazla çalışma yapıldığını, davacı ve şahitlerinin, haftada beş gün 08:30-18:30 saatleri arasında, Cumartesi günleri 14:00"a kadar çalışma olduğunu, fuar döneminde Nisan ayından Mayıs ayının 15"ine kadar 08:30-23:00 saatleri arasında, Cumartesi günleri 08:30-18:30 saatleri arasında, Pazar günleri 11:00-18:30 saatleri arasında çalışma olduğunu beyan ettikleri, mahkemece davacı ve şahitlerinin beyanlarına göre, normal aylarda haftalık beş saat, 1 Nisan-15 Mayıs tarihleri arasındaki fuar dönemlerinde haftalık 33,5 saat fazla çalışma yapıldığı kabul edilmiş ise de davacı şahitlerinin, davalıya ait işyerinde kısa bir süre çalıştıkları dikkate alındığında, davacı şahitlerinin çalıştıkları dönemlerde kabul edilen şekilde fazla çalışma yapıldığı, diğer dönemlerde sadece fuar dönemlerinde günlük üç saat fazla çalışma yapıldığı, kalan sürelerde fazla çalışma yapıldığının ispatlanamadığı düşünülmeden hatalı yorum ile yazılı şekilde karar verilmesi hatalıdır.
Öte yandan, dini bayramlarda çalışmadığı, ulusal bayram ve genel tatillerde çalıştığı kabul edilmiştir. Davacı şahitlerinin ulusal bayram ve genel tatillerde çalışıldığına dair beyanlarının bulunmadığı, davalı şahitlerinin bu günlerde çalışma olmadığını beyan ettikleri, bir kısım imzalı ücret bordrolarında da ulusal bayram ve genel tatil ücreti tahakkuku yapıldığı anlaşılmış olup, ulusal bayram ve genel tatillerde çalışıldığı ve ücretinin alınamadığı husususunun ispatlanamadığı düşünülmeden yazılı şekilde karar verilmesi bozmayı gerektirir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliği ile karar verildi.