Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/1534 Esas 2022/2421 Karar Sayılı İlamı

BÖLGE ADLİYE
MAHKEMESİ : ... 6. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

İLK DERECE
MAHKEMESİ : ... 1. İş Mahkemesi

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

1-Tarafların karşılıklı iddia ve savunmalarına, dayandıkları belgelere, uyuşmazlığa uygulanması gereken hukuk kuralları ile hukuki ilişkinin nitelendirilmesine, taraflar arasındaki sözleşmeye, dava şartlarına, yargılama ve ispat kuralları ile temyiz olunan kararda belirtilen gerekçelere göre davalı vekilinin aşağıdaki bendin dışındaki temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
2-6356 sayılı Sendikalar ve Toplu İş Sözleşmesi Kanunu’nun 53/2. maddesinde “Toplu iş sözleşmesine dayanan eda davalarında, temerrüt tarihinden itibaren işletme kredilerine uygulanan en yüksek faiz oranı uygulanır.” hükmü bulunmaktadır.
6772 sayılı Devlet ve Ona Bağlı müesseselerde Çalışan İşçilere İlave Tediye Yapılması Hakkındaki Kanunun 4. maddesine göre, ilave tediye alacağının ödeme zamanını, Bakanlar Kurulu belirler. Bakanlar Kurulunun kararı ile ilave tediye alacağı muaccel hale gelir. Ödeme zamanı belli taraflarca kararlaştırılmadığından, Borçlar Kanunu 101. maddesi uyarınca, temerrüt için alacaklının ihtarına gerek vardır. İlave tediye alacağı yasadan kaynaklandığından, talep halinde temerrüt tarihinden itibaren yasal faiz yürütülmesi gerekir.
Toplu iş sözleşmelerinde bulunan 6772 sayılı Kanun maddesinin tekrarından ibaret hükümler, alacağın dayanağının ilgili kanun olduğu gerçeğini değiştirmeyeceğinden, bu durumlarda dahi yasal faize karar verilmelidir.
Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde talep konusu alacak kalemlerinin tümü için dava tarihinden itibaren banka mevduat faizi talep etmiş, ıslah dilekçesinde ise ikramiye ve ilave tediye alacağı için dava tarihinden kanunî temerrüt faizi uygulanmasını istemiştir. Bölge Adliye Mahkemesince bu alacak kalemleri için “işletilecek yasal temerrüt faiziyle birlikte” şeklinde tahsil hükmü kurulmuş ise de, bu hüküm infazda tereddüde mahal verebileceğinden hatalıdır.
Açıklanan husus bozma sebebi ise de, yeniden yargılama yapılmasına ihtiyaç duyulmadığından temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 370/2. maddesi uyarınca aşağıda belirtilen şekilde düzeltilerek onanması uygun bulunmuştur.
SONUÇ: Yukarıda yazılı sebepten, temyiz olunan Bölge Adliye Mahkemesi kararının (B) maddesi II-) 1-) fıkrasının alt bendinde ikinci sırada yer alan “2.885,58-TL brüt fark ikramiye ve ilave tediye alacağının 1.000,00-TL'sine dava tarihi olan 31/10/2016, bakiyesine ise ıslah tarihi olan 21/03/2018 tarihinden itibaren işletilecek yasal temerrüt faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” ifadesinin hüküm fıkrasından tamamen çıkartılarak yerine;
“2.885,58-TL brüt fark ikramiye ve ilave tediye alacağının 1.000,00-TL'sine dava tarihi olan 31/10/2016, bakiyesine ise ıslah tarihi olan 21/03/2018 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine,” rakam ve sözcüklerinin yazılmasına ve hükmün bu şekilde DÜZELTİLEREK ONANMASINA, peşin alınan temyiz karar harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.02.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi."