Esas No: 2021/9407
Karar No: 2022/690
Karar Tarihi: 26.01.2022
Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/9407 Esas 2022/690 Karar Sayılı İlamı
Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)
Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi tarafından verilen ve boşanma davasına ilişkin 2021/9407 E. ve 2022/690 K. numaralı kararda, davacı kadının tazminat, tedbir-iştirak nafaka, reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası taleplerinin ve davalı erkeğin tamamına yönelik temyiz itirazlarının yersiz olduğu belirtilmiştir. Ancak, kadının maddi ve manevi tazminat taleplerine ilişkin takdir edilen miktarların az olduğu ve hakkaniyet ilkesi, Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 ve 174/2 maddeleri ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddeleri dikkate alınarak yeniden belirlenmesi gerektiği vurgulanmıştır. Karar, bölge adliye mahkemesi tarafından kaldırılmış ve ilk derece mahkemesi kararı bozulmuştur.
Kanun Maddeleri:
- Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesi (hakkaniyet ilkesi)
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/1 maddesi (maddi tazminat)
- Türk Medeni Kanunu'nun 174/2 maddesi (manevi tazminat)
- Türk Borçlar Kanunu'nun 50. ve 51. maddeleri (tazminat)
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ : Kayseri Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma
Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davacı kadın tarafından, tazminat, tedbir-iştirak nafaka miktarları, reddedilen tedbir ve yoksulluk nafakası talebi yönünden; davalı erkek tarafından ise tamamına yönelik olarak temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere ve özellikle mahkemece davalı erkeğe kusur olarak yüklenilen “sadakatsizlik” vakıasının ispatlanamadığı, ıspatlanamayan vakıaların da taraflara kusur olarak yüklenilemeyeceğinin, mahkemece belirlenen ve gerçekleşen diğer kusurlu davranışlara göre erkeğin yine de tam kusurlu olduğunun anlaşılmasına göre davalı erkeğin tüm, davacı kadının aşağıdaki bent dışında kalan temyiz itirazları yersizdir.
2-Tarafların tespit edilen ekonomik ve sosyal durumları, boşanmaya yol açan olaylardaki kusur dereceleri, paranın alım gücü, kişilik haklarına yapılan saldırı ile ihlâl edilen mevcut ve beklenen menfaat dikkate alındığında davacı kadın yararına takdir edilen maddi ve manevi tazminat azdır. Türk Medeni Kanunu'nun 4. maddesindeki hakkaniyet ilkesi ile Türk Borçlar Kanunu'nun 50 ve 51. maddesi hükmü dikkate alınarak daha uygun miktarda maddi (TMK m. 174/1) ve manevi (TMK m. 174/2) tazminat takdiri gerekir. Bu yönler gözetilmeden hüküm tesisi doğru bulunmamış, kararın bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarıda 2. ve 3. bentlerde gösterilen sebeplerle bölge adliye mahkemesi kararının KALDIRILMASINA, ilk derece mahkemesi kararının BOZULMASINA, tarafların bozma kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının yukarıda 1. bentte gösterilne sebeple reddi ile hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı harcın davalıya yükletilmesine, peşin harcın mahsubuna ve 292.10 TL. temyiz başvuru harcı peşin alındığından başkaca harç alınmasına yer olmadığına, temyiz peşin harcının istek halinde yatıran davacıya geri verilmesine, dosyanın ilk derece mahkemesine, karardan bir örneğinin ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine oy birliğiyle karar verildi. 26.01.2022 (Çar.)
Sayın kullanıcılarımız, siteden kaldırılmasını istediğiniz karar için veya isim düzeltmeleri için bilgi@abakusyazilim.com.tr adresine mail göndererek bildirimde bulunabilirsiniz.
