Tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçlarından sanık ... hakkında yapılan yargılama sonunda mahkumiyetine dair, Manisa 1.Asliye Ceza Mahkemesince verilen 21.09.2010 gün ve 2009/751 esas, 2010/562 karar sayılı hükmün sanık tarafından temyizi üzerine,
Dairemizin 18.02.2015 gün ve 2013/ 7841 esas, 2015/20894 sayılı kararıyla;
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı,
Anlaşıldığından, sanık ..."nin ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, karar verilmiştir.
I- İTİRAZ NEDENLERİ
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 23/06/2016 gün ve 2016/196684 sayılı yazısı ile;
"Sanık ... hakkında tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal suçundan Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesince, TCK. 116/1, delaletiyle, 116/4, 119/1-a, 58/6, 53/1, 106/2-a-son, 58/6 ve 53/1. maddelerine göre verilen 2 kez 2 yıl hapis, hak yoksunluğu ve mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulmaya ilişkin, 21/09/2010 tarih, 2009/751 Esas ve 2010/562 Karar sayılı mahkumiyet hükmünü sanığın 22/09/2010 tarihinde süresinde temyiz etmesi üzerine, Başsavcılığımızca düzenlenen 31/01/2013 tarih ve 2010/292955 sayılı tebliğnamede, yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddi ile hükmün ONANMASI istenmiş ve Yüksek Dairenizce 18/02/2015 gün, 2013/7841 Esas ve 2015/20894 Karar sayılı ONAMA kararı verilmiş olup, Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/04/2016 tarih ve 2009/751 sayılı yazısı ile dosya Başsavcılığımıza gönderilmekle; yapılan incelemede tekerrüre esas alınan Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/389-285 esas ve karar sayılı ilamının sonradan Yüksek Dairenizin 06/06/2011 gün, 2011/6019 esas ve 2011/7701 karar sayılı ilamı ile bozulmuş olduğu dolayısıyla bu ilam nedeniyle sanığın mükerrirlere özgü infaz rejimine tabi tutulamayacağı anlaşılmış ise de;
Dosyada mevcut sanığa ait sabıka kaydındaki Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2007 tarih, 2006/277 esas ve 2007/240 karar sayılı 10 ay hapis cezasına ilişkin ilam da tekerrüre esas alınabilecek nitelikte olduğundan, hükümdeki tekerrür uygulamasından Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/389-285 esas ve karar sayılı ilamının çıkartılıp, yerine Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2007 tarih, 2006/277 esas ve 2007/240 karar sayılı 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamının konulması suretiyle CMUK.nun 322. maddesindeki yetkiye istinaden hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI için itiraz yoluna başvurulması zorunluluğu doğmuştur.
SONUÇ VE İSTEM: Yukarıda açıklanan nedenlerle;
6352 sayılı Kanun’un 99.maddesi ile 5271 sayılı CMK.nun 308.maddesine eklenen 2.fıkra uyarınca İTİRAZIN KABULÜ ile, Yüksek Dairenizin 18/02/2015 gün, 2013/7841 Esas ve 2015/20894 Karar sayılı ONAMA kararı kaldırılarak, Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 21/09/2010 tarih, 2009/751 Esas ve 2010/562 Karar sayılı hükmüne ilişkin, tekerrür uygulamasından Manisa 2. Asliye Ceza Mahkemesinin 2007/389-285 esas ve karar sayılı ilamının çıkartılıp, yerine Manisa 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 24/05/2007 tarih, 2006/277 esas ve 2007/240 karar sayılı 10 ay hapis cezasına ilişkin ilamın konulması suretiyle CMUK.nun 322. maddesindeki yetkiye istinaden hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASI,
İtirazımızın kabul edilmemesi halinde ise, 6352 sayılı Kanun"un 99.maddesi ile 5271 sayılı CMK.nun 308.maddesine eklenen 3.fıkra uyarınca dosyanın Yargıtay Yüksek Ceza Genel Kuruluna GÖNDERİLMESİNE karar verilmesi itirazen arz ve talep olunur."isteminde bulunulması üzerine dosya Dairemize gönderilmekle, incelenerek gereği görüşülüp düşünüldü:
II- İTİRAZIN KAPSAMI
İtiraz, tehdit ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından sanık ... hakkında verilen mahkumiyet kararının onanmasına dair, Dairemizin 18.02.2015 tarihli kararına ilişkindir.
III- KARAR
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı’nın itiraz gerekçeleri yerinde görülmekle, 6352 sayılı Kanunun 99. maddesiyle eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin 3. fıkrası uyarınca İTİRAZIN KABULÜNE,
Dairemizce verilen 18.02.2015 gün ve 2013/ 7841 esas, 2015/20894 karar sayılı onama kararının KALDIRILMASINA,
Manisa 1.Asliye Ceza Mahkemesince verilen 21.09.2010 gün ve 2009/751 esas, 2010/562 karar sayılı hükmün yeniden incelenmesi sonucu:
Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar belgeler ve gerekçe içeriğine göre, yapılan incelemede;
Sanığa yükletilen tehdit ve konut dokunulmazlığını ihlal eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı;
Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu,
Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükümleri etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
Ancak,
Sanığın tekerrüre esas alınan Manisa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 02/06/2008 tarih, 2007/389 esas, 2008/285 karar sayılı ilamının, Yargıtay 4. Ceza Dairesinin 06/06/2011 tarih, 2011/6019 esas ve 2011/7701 sayılı kararıyla bozularak, yeniden yargılamaya konu edilmesi ve tekerrüre esas alınan bu ilamın kesinleşme tarihinin, suç tarihinden sonra olması karşısında, TCK"nın 58. maddesine göre tekerrüre esas olamayacağının gözetilmemesi,
Kanuna aykırı, sanık ..."nin temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükümlerin bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; itiraz yazısına uygun olarak, Manisa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 02/06/2008 tarih, 2007/389 esas, 2008/285 karar sayılı ilamının karardan çıkarılarak yerine sanığın adli sicil kaydına göre tekerrüre esas olduğu anlaşılan Manisa 1.Asliye Ceza Mahkemesinin 24.05.2007 tarih,2006/277 esas ve 2007/240 karar sayılı ilamının eklenmesi, infaz aşamasında ise 5275 sayılı Kanunun 108/2. maddesi gereğince koşullu salıverilmeye eklenecek süre olarak Manisa 2.Asliye Ceza Mahkemesinin 02/06/2008 tarih, 2007/389 esas, 2008/285 karar sayılı ilamınında verilen ceza miktarının esas alınması, biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri kanuna uygun bulunan hükümlerin bu bağlamda ONANMASINA, 23/ 09/2016 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.