MAHKEMESİ : Karacabey 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 13/12/2012
NUMARASI : 2011/7-2012/568

Hüküm süresi içinde davalı avukatı tarafından temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı vekili, müvekkili işçinin iş sözleşmesinin haklı neden olmadan işverence feshedildiğini, işçilik alacaklarının ödenmediğini beyanla, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı, fazla çalışma, hafta tatili, ulusal bayram ve genel tatil ücreti alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı vekili, davacının iş sözleşmesinin devamsızlık haklı nedeniyle feshedildiğini, tazminat alacaklarına hak kazanmadığını, sair ödenmemiş ücret alacağının bulunmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak, yazılı gerekçeyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Karar, davalı vekilince temyiz edilmiştir.
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Taraflar arasında, davacının fazla çalışma ücreti alacağının hesaplanması noktasında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Ara dinlenme 4857 sayılı İş Kanunu"nun 68. maddesinde düzenlenmiştir. Anılan hükümde ara dinlenme süresi, günlük çalışma süresine göre kademeli bir şekilde belirlenmiştir. Buna göre dört saat veya daha kısa süreli günlük çalışmalarda ara dinlenmesi en az onbeş dakika, dört saatten fazla ve yedibuçuk saatten az çalışmalar için en az yarım saat ve günlük yedibuçuk saati aşan çalışmalar bakımından ise en az bir saat ara dinlenmesi verilmelidir. Uygulamada yedibuçuk saatlik çalışma süresinin çok fazla aşıldığı günlük çalışma sürelerine de rastlanılmaktadır. 4857 sayılı İş Kanunu"nun 63. maddesi hükmüne göre, günlük çalışma süresi onbir saati aşamayacağından, 68. maddenin belirlediği yedibuçuk saati aşan çalışmalar yönünden en az bir saatlik ara dinlenmesi süresinin, günlük en çok onbir saate kadar olan çalışmalarla ilgili olduğu kabul edilmelidir. Başka bir anlatımla günde onbir saate kadar olan (onbir saat dahil) çalışmalar için ara dinlenmesi en az bir saat, onbir saatten fazla çalışmalarda ise en az birbuçuk saat olarak verilmelidir.
Somut olayda, hükme esas alınan bilirkişi raporunda davacının haftanın yedi günü günlük oniki saat çalıştığı, günde bir saat ara dinlenme süresi düşümüyle haftalık otuziki saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti hesaplanmıştır.
Öncelikle, günlük oniki saat süren çalışma süresinden birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşümü gerekirken, yazılı şekilde bir saat ara dinlenme süresinin düşülmesi hatalıdır.
Diğer taraftan, haftalık fazla çalışma saatinin tespitinde, hafta tatili günü için yedi buçuk saatlik çalışmanın da fazla çalışma saat hesabına dahil edilerek hesaplama yapılması hatalı olmuştur.
Anılan nedenlerle, davacının haftanın yedi günü günlük oniki saat çalıştığı, günlük çalışma süresinden birbuçuk saat ara dinlenme süresi düşümüyle haftalık yirmibir saat fazla çalışma yaptığı kabul edilerek fazla çalışma ücreti alacağı hesaplanmalı ve şimdiki gibi uygulanacak hakkaniyet indirimiyle hüküm altına alınmalıdır. Yazılı şekilde eksik incelemeyle karar verilmesi bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebepten BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 25.02.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi