Yargıtay 2. Hukuk Dairesi 2021/7049 Esas 2022/218 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Antalya Bölge Adliye Mahkemesi 2. Hukuk Dairesi
DAVA TÜRÜ : Boşanma

Taraflar arasındaki davanın yapılan muhakemesi sonunda bölge adliye mahkemesi hukuk dairesince verilen, yukarıda tarihi ve numarası gösterilen hüküm davalı-davacı erkek tarafından 11.02.2020 tarihli ek karara yönelik istinaf başvurusunun reddi kararı yönünden temyiz edilmekle, evrak okunup gereği görüşülüp düşünüldü:
Davacı-davalı kadının asıl, davalı-davacı erkeğin ise birleşen boşanma davasının yapılan yargılaması sonunda ilk derece mahkemesince verilen karar, erkeği asıl davada temsil eden vekil Av. ...’e 14.01.2020 tarihinde tebliğ edilmiş, her iki tarafın da kararı istinaf etmemesi üzerine ilk derece mahkemesince karar kesinleştirilmiştir. Erkeği birleşen dosyada temsil eden vekil Av. ...’a ise ilk derece mahkemesi hükmü, 03.02.2020 tarihinde tebliğ edilmiş, karara karşı 06.02.2020 tarihinde istinaf isteminde bulunulmuştur. İlk derece mahkemesince davalı-davacı erkeğin istinaf başvurusunun süresinde olmadığı gerekçesiyle, istinaf talebi ek kararla reddedilmiştir. İşbu ek karara karşı yapılan istinaf başvurusu üzerine, bölge adliye mahkemesince erkeğin ek karara yönelik istinaf talebinin esastan reddine karar verilmiştir. Davalı-davacı erkek bölge adliye mahkemesi kararına karşı temyiz başvurusunda bulunmuştur.
1-Davalı-davacı erkeğin asıl davayla ilgili 11.02.2020 tarihli ek karara yönelik istinaf isteminin reddine ilişkin temyiz itirazlarının incelemesinde; dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuna uygun sebeplere ve özellikle delillerin takdirinde bir yanlışlık görülmemesine göre, yerinde bulunmayan temyiz isteğinin reddiyle usul ve kanuna uygun olan hükmün onanmasına karar vermek gerekmiştir.
2-Davalı-davacı erkeğin birleşen davaya yönelik yapmış olduğu temyiz itirazlarının incelemesine gelince; her ne kadar ilk derece mahkemesince vekillerden birine yapılan tebligatın yeterli olduğundan bahisle istinaf isteminin süre yönünden reddine karar verilmiş ise de, davalı-davacı erkeği birleşen davada Av. ...’un temsil ettiği, birleşen davanın ayrı dava olarak kabulünün gerektiği ve ilk derece mahkemesi kararının 14.01.2020 tarihinde erkeğin asıl davadaki vekiline tebliğ edilmiş olmasının birleşen dava vekiline de tebliğ edilmiş sayılmayacağı gözetildiğinde birleşen dosya vekili Av. ...’un 06.02.2020 tarihli istinaf başvurusunun süresinde olduğunun kabulü gerekmektedir. Hal böyle olunca, bölge adliye mahkemesince, ilk derece mahkemesi tarafından verilen 11.02.2020 tarihli ek kararının birleşen dava yönünden kaldırılarak, erkeğin istinaf isteminin esastan incelenmesine karar verilmesi gerekirken yazılı şekilde hüküm kurulması bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz edilen hükmün yukarıda 1. bentte gösterilen sebeple ONANMASINA, bölge adliye mahkemesinin ek karara yönelik istinaf talebinin esastan reddine dair kararının yukarıda 2. bentte gösterilen sebeple BOZULMASINA, bozmanın niteliğine göre sair temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına, istek halinde temyiz peşin harcının yatırana geri verilmesine, davalı-davacı erkeğin birleşen dosyadaki istinaf taleplerinin incelemesi amacıyla dosyanın ilgili bölge adliye mahkemesi hukuk dairesine gönderilmesine, oy birliğiyle karar verildi.19.01.2022(Çrş.)