İstanbul Ceza Kararları - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2254 Esas 2019/9479 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/2254
Karar No: 2019/9479
Karar Tarihi: 06.05.2019

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/2254 Esas 2019/9479 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Sanık, bir kişinin organlarının işlevini sürekli olarak zayıflattığı için Ağır Ceza Mahkemesi tarafından mahkum edilmiştir. Ancak, temyiz incelemesi sonucunda mahkemenin bazı hatalar yaptığı belirlenmiştir. İlk olarak, sanık hakkında belirlenecek cezanın yarı oranında artırılması gerektiği ve artırım sonucu bulunacak cezanın 5 yıldan az olması halinde cezanın 5 yıla çıkarılması gerektiği gözetilmeden eksik ceza tayini yapıldığı belirtilmiştir. İkinci olarak, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı belirlenemeyince, sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin uygulanması gerektiği ancak bu hususun kararda tartışılmadığı ortaya çıkmıştır. Üçüncü olarak, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK’nin 87/1-son maddesi uyarınca ceza verilmesi de CMK'ye aykırıdır. Son olarak, Anayasa Mahkemesi'nin bazı hükümleri iptal ettiği TCK'nin 53. maddesi nedeniyle sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesi gerekmektedir. Kanunlar açısından, 5237 sayılı TCK'nin 86/1, 86/3-e, 87/1-a ve 53. maddeleri ile 5271 sayılı CMK'nin 226. maddesi kararda yer almaktadır.

3. Ceza Dairesi 2019/2254 E. , 2019/9479 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1) Sanığın eylemi neticesinde katılan ...’ın organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflaması nedeniyle sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nin 86/1 maddesi uyarınca belirlenecek temel cezanın TCK’nin 86/3-e maddesi uyarınca yarı oranında ve katılanın organlarından birinin işlevinin sürekli zayıflamasına neden olması nedeniyle TCK"nin 87/1-a maddesi uyarınca bir kat artırıma tabi tutulması, artırım sonucu bulunacak cezanın 5 yılın altında kalması halinde TCK"nin 87/1-son maddesi uyarınca 5 yıla çıkarılması ve indirimlerin bu miktar üzerinden yapılması gerektiği gözetilmeden yazılı şekilde uygulama ile eksik ceza tayini,
2) İlk haksız hareketin hangi taraftan geldiği hususunda taraflar arasında farklı beyanlar bulunduğu, Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 22.10.2002 tarih ve 2002/4-238 Esas, 367 sayılı kararı uyarınca ve bu kararla uyumlu Dairemizin yerleşmiş ve süreklilik gösteren kararlarında kabul edildiği üzere, ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığı şüpheye yer bırakmayacak şekilde belirlenemediğinde şüpheli kalan bu halin sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanmasını gerektirdiği halde bu hususun karar yerinde tartışılmaması,
3) Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 25.04.2017 gün, 2015/1167 Esas - 2017/247 sayılı kararında da belirtildiği üzere, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan, iddianamede gösterilmeyen 5237 sayılı TCK"nin 87/1-son maddesinin uygulanması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesine aykırı davranılması,
4) Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 08.10.2015 tarih ve 2014/140 Esas - 2015/85 Karar sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nin 53. maddesindeki bazı hükümlerin iptal edilmesi nedeniyle hak yoksunlukları yönünden sanığın hukuki durumunun yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerle, 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, CMUK 326/son maddesi gereğince sanığın kazanılmış hakkının saklı tutulmasına, 06.05.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.