MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Basit cinsel saldırı
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hüküm temyiz edilmekle başvurunun muhtevası ve inceleme tarihine kadar getirilen kanuni düzenlemeler nazara alınarak dosya tetkik edildi, gereği görüşüldü:
O Yer Cumhuriyet Savcısının temyiz isteminin incelenmesinde;
Mahkemece 25.09.2013 günü verilen hükmün O Yer Cumhuriyet Savcısı tarafından CMUK"nın 310/3. maddesinde düzenlenip tefhimden işlemeye başlayan bir aylık kanuni süresinden sonra sunulan 30.10.2013 havale tarihli dilekçeyle temyiz edildiği anlaşıldığından, vaki temyiz isteminin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi uyarınca REDDİNE,
Sanığın temyiz isteminin incelenmesine gelince;
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun Dairemizce de benimsenen 03.10.2006 gün ve 193-203 ve 20.11.2007 gün 250-239 sayılı ilamları gözönüne alındığında 5237 sayılı TCK"nın 102/1. maddesinde cinsel saldırı suçunun temel şeklinin, aynı maddenin üçüncü fıkrasının (c) bendinde ise “Üçüncü derece dahil kan veya kayın hısımlığı ilişkisi içinde bulunan kişiye karşı” işlenmesinin suçun nitelikli hali olarak düzenlendiği, suçun sadece basit halinin şikâyete bağlı olduğu hallerde, bu suçun nitelikli halleri ile neticesi sebebiyle ağırlaşmış hallerinin şikayete bağlı olmayacağı göz önüne alındığında mahkemenin oluşa uygun kabulüne göre, abisinin resmi nikahlı eşi olan mağdurenin vücudunun değişik yerlerine dokunup, öpmek suretiyle basit cinsel saldırı suçunu işleyen sanığın eyleminin şikayete bağlı olmadığının anlaşılması karşısında tebliğnamedeki bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş ve hükümden sonra 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi ile ilgili olarak 24.11.2015 tarihli, 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamıyla verilen iptal kararının infaz aşamasında nazara alınması mümkün görülmüştür.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde yer alan, ""Devlete ait yargılama giderlerinin 21/7/1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106 ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir"" hükmü gereğince söz konusu miktarın altında kalan 14 TL"lik yargılama giderinin hazineye yüklenmesi yerine yazılı şekilde sanıktan tahsili ile hazineye irat kaydına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hüküm fıkrasındaki yargılama gideri ile ilgili bölümün çıkartılarak yerine "5271 sayılı CMK"nın 324/4. maddesinde yer alan, "Devlete ait yargılama giderlerinin 21.07.1953 tarihli ve 6183 sayılı Amme Alacaklarının Tahsil Usulü Hakkında Kanunun 106" ncı maddesindeki terkin edilmesi gereken tutarlardan az olması halinde, bu giderin Devlet Hazinesine yüklenmesine karar verilir" hükmü gereğince söz konusu miktarın altında kalan 14 TL"lik yargılama giderinin Devlet hazinesine yüklenmesine" ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30.09.2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.