MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 21. HUKUK DAİRESİ

TÜRK MİLLETİ ADINA

Taraflar arasında görülen davada Ankara Batı 2. Asliye Hukuk Mahkemesince verilen 06/07/2017 tarih ve 2016/455 E. - 2017/197 K. sayılı kararın davalı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine , istinaf isteminin esastan kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21. Hukuk Dairesi"nce verilen 02/07/2018 tarih ve 2018/39 E- 2018/733 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı, taraflar arasında yapılan sözleşme uyarınca davalının "Gurme Döner" isimli lokantasını 52.500,00 TL"ye davacıya devrettiğini, davacının lokantanın faaliyete geçmesi için belediyeye başvuruda bulunduğunda dava konusu dükkanın, tapu kayıtlarında 21 numaralı bağımsız bölüm (dükkan) ve 3 numaralı bağımsız bölümün (mesken) birleşmesi ile elde edildiğini öğrendiğini, bu durumun 634 sayılı Kat Mülkiyeti Kanunu"na aykırı olduğunu, meskenin iş yeri olarak kullanılmasının mümkün olmadığını, davalının iş yerinin devrinde gerçeğe aykırı beyanda bulunarak davacıyı aldattığını ileri sürerek davalıya ödenen 52.500,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren avans faizi ile birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, davalının demirbaşları devrettiğini, devir bedelinin ödenmediğini, demirbaşları teslim alıp sonradan da satan davacının davalıdan bir talepte bulunamayacağını, davacının sunduğu belgede tahrifat bulunduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
İlk derece mahkemesince, davacının fatura bedelini davalıya ödediğinin sabit olduğu gerekçesiyle davanın kabulü ile 52.500,00TL"nin ödeme tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalıdan tahsiline karar verilmiştir.
Bu karara karşı davalı vekili istinaf başvurusunda bulunmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 21.Hukuk Dairesi"nce, davaya konu faturanın açık fatura olduğu, fatura bedelini ödediğini davacının ispat etmesi gerekirken bunu ispat edemediği, 15.04.2015 tarihli belge içeriğinde fatura bedelinin ödendiğine ilişkin herhangi bir düzenlemenin yer almadığı, davacı vekilince de 52.500,00TL"nin ödendiğine ilişkin davaya konu sözleşme ve fatura dışında herhangi bir bilgi belge bulunmadığının beyan edildiği, bu hale göre davaya konu sözleşme ve fatura bedelinin davacı tarafça davalı tarafa ödendiği ispat edilemediğinden davanın reddi yerine davanın kabulü yönündeki ilk derece mahkemesi kararının yasaya aykırı olduğu gerekçesiyle davalı vekilinin istinaf başvurusunun kabulü ile ilk derece mahkemesi kararı kaldırılarak davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı davacı vekili temyiz etmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.