İstanbul Ceza Kararları - Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/17941 Esas 2015/3564 Karar Sayılı İlamı

22. Ceza Dairesi
Esas No: 2015/17941
Karar No: 2015/3564
Karar Tarihi: 09.07.2015

Hırsızlık - Yargıtay 22. Ceza Dairesi 2015/17941 Esas 2015/3564 Karar Sayılı İlamı

Özet: (Bu özet Yapay Zeka tarafından yazılmıştır. Hukuki olarak geçerliliği yoktur.)

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hırsızlık suçuyla ilgili mahkumiyet kararı temyiz edilmiştir. Yapılan inceleme sonucunda, sanığın müştekilere ait ikinci kat penceresini açarak içeri girmesi hırsızlık suçu yanında konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunu da oluşturduğu belirlenmiştir. Ancak, yapılan uygulama sonucu sanık lehine hüküm kurulması doğru olsa da, hak yoksunluğuna hükmedilmesi suretiyle karma uygulama yapılmıştır. Bu nedenle, hükmün çıkarılması suretiyle düzeltilerek onanması kararlaştırılmıştır. Kararda 5237 sayılı TCK'nın 7/2, 141 ve 142. maddeleri, 5252 sayılı Yasa'nın 9/3. maddesi, 765 sayılı TCK'nın 493/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 253 ve 254. maddeleri ve 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi hakkında bilgi verilmiştir.

22. Ceza Dairesi 2015/17941 E. , 2015/3564 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle, kararın nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, mahkemenin soruşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.
5237 sayılı TCK"nın 7/2 ve 5252 sayılı Yasa"nın 9/3. maddesi uyarınca sanık yararına olan hükmün, önceki ve sonraki kanunların ilgili bütün hükümlerinin olaya uygulanarak ortaya çıkacak sonuçların birbiriyle karşılaştırılması suretiyle bulunması gerektiği, 5237 sayılı TCK"nın 141 ve 142. maddelerinde tanımlanan hırsızlık suçu ile 765 sayılı TCK"nın 493/1. maddesindeki suçun öğelerinin farklı olduğu, müştekilerin ikametinin ikinci katındaki pencereye tırmanıp pencereyi ittirmek suretiyle açarak içeri giren ve hırsızlığa teşebbüs eden sanığın eyleminin, 5237 sayılı Yasa"nın 142/1-b, 143/35. maddelerindeki hırsızlık suçunun yanı sıra aynı Yasa"nın 116/1-4 maddesindeki konut dokunulmazlığını ihlal etme suçunu da oluşturduğu, 5271 sayılı CMK"nın 253 ve 254. maddeleri uyarınca bu suç ile ilgili olarak uzlaşma hükümleri de değerlendirilerek yapılacak uygulamaya göre Yargıtay denetimine imkan verecek şekilde lehe Yasa"nın belirlenmesinde zorunluluk bulunduğu gözetilmeden yazılı şekilde hüküm kurulması, yapılan uygulama sonucu 765 sayılı TCK"ya göre kurulan hükmün açıkça sanık lehine olması ve aleyhe temyiz bulunmaması nedeniyle bozma nedeni yapılmamıştır.
Ancak;
765 sayılı TCK"nın lehe olduğu kabul edilerek yapılan uygulamada, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi gereğince hak yoksunluğuna hükmedilmesi suretiyle karma uygulama yapılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebepten dolayı 1412 sayılı CMK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu aykırılık yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili kısmın çıkarılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 09.07.2015 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.