MAHKEMESİ : ANKARA BÖLGE ADLİYE MAHKEMESİ 20. HUKUK DAİRESİ


TÜRK MİLLETİ ADINA


Taraflar arasında görülen davada Ankara Batı Asliye Ticaret Mahkemesince verilen 14/03/2017 tarih ve 2014/333 E- 2017/175 K. sayılı kararın davacı vekili tarafından istinaf edilmesi üzerine, istinaf isteminin kabulüne dair Ankara Bölge Adliye Mahkemesi 20. Hukuk Dairesi"nce verilen 11/07/2018 tarih ve 2017/732 E- 2018/821 K. sayılı kararın Yargıtay"ca incelenmesi davacı şirket vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, 6100 sayılı Kanun"un 369. maddesi gereğince miktar veya değer söz konusu olmaksızın duruşmalı olarak incelenmesi gereken dava ve işlerin dışında bulunduğundan duruşma isteğinin reddiyle, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, tasarımcı ... tarafından müvekkili için tasarlanan “Taklamakan” isimli tescilsiz oturma gurubu tasarımının ödüller almış bir tasarım olduğunu, tasarlandığı yıldan bu yana müvekkilince üretilerek satıldığını, tasarım ile ilgili tüm mali hakların müvekkiline ait olduğunu, tasarımın 554 sayılı KHK kapsamında tescilli bir tasarım olmaması nedeni ile 6102 sayılı TTK"nın 54 vd hükümlerine göre koruma altında bulunduğunu, davalı yanın “www.rinaldimobilya.com” isimli internet sitesinde müvekkiline ait tasarımı aynen taklit ettiğini, Ankara 1. Fikri ve Sınai Haklar Hukuk Mahkemesinin 2014/11 D. İş sayılı dosyası kapsamında delil tespiti yapıldığını ileri sürerek, davalı yanın haksız rekabet teşkil eden fiillerinin durdurulmasına, üretim ve satış faaliyetlerinin engellenmesine, ürünlerine el konulmasına, ürünlere ilişkin içeriğin web sitesinden çıkarılmasına, haksız rekabetin tespitine ve men’ine, oluşan maddi durumun ortadan kaldırılmasına karar verilmesini istemiştir.
Davalı vekili, iddiada belirtilen internet sitesinin müvekkiline ait olmadığını, tespit dosyasına konu ürünlerin müvekkili tarafından üretilmediğini ve satılmadığını, bu hususun tespit dosyasına sunulan bilirkişi raporuyla da ispatlandığını, davacının sahibi olmadığı bir tasarıma dayanarak dava açtığını, davaya konu ürünün/tasarımın anonim bir ürün/tasarım olduğunu savunarak, davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, davacı tarafından tasarlatılan ve üretilen ürünün tescilli olmadığının sabit bulunduğu, bir eylemin haksız rekabet olarak nitelenmesi için bu eylemle bir şahsın ekonomik rekabet hakkının suistimal edilmesinin veya ekonomik menfaatlerinin zarar görmüş olmasının veya böyle bir tehlikeyle karşı karşıya kalmasının gerektiği, davacının ürettiği ürünün ise “harcı alem” olup ayırt edici özelliğinin bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karara karşı davacı şirket vekili tarafından istinaf yoluna başvurulmuştur.
Ankara Bölge Adliye Mahkemesince, tüm dosya kapsamına göre, davacının haksız rekabet iddiasının, sadece davalının “www.rinaldimobilya.com” isimli internet sitesinde, müvekkiline ait tasarımı aynen taklit ettiği iddiasına dayandığı ve davalı vekilinin öncelikle davacının anılan tasarım üzerinde hak sahibi olmadığı ve anılan internet adresinin müvekkiline ait olmadığının savunulduğu, dosya kapsamına göre dava konusu "Taklamakan" isimli tasarımın, ilk kez 1999 tarihinde tasarlanarak davacının internet sitesinde, tasarımcısı ... adıyla yayımlandığı, davacı ile ilişkilendirilebilecek biçimde birçok müze ve etkinlikte ve çeşitli yerlerde sergilendiği, 2001 tarihinden itibaren de çeşitli firmalara, davacı tarafından "Taklamakan" ismiyle satışa sunulduğu, buna göre davacının anılan tasarımı dava dışı ... isimli bir çalışanına yaptırarak TTK"nın 55/a.4. maddesi uyarınca dava konusu tasarım üzerinde hak sahibi olduğu, “www.rinaldimobilya.com” isimli internet sitesinde satışa sunulan ürünün, davacıya ait tasarımla haksız rekabet oluşturacak derecede benzer bulunduğu, dava konusu haksız rekabet eyleminden, davalının sorumlu olup olmadığı hususuna gelince, anılan internet sitesinin sahibi olarak “Çamlıca Reklam Ajansı” isimli şirketin göründüğü, internet sitesinde yer alan iletişim bilgilerine göre, siteyi işleten, site üzerinden mobilya satan şirketin adresinin “... Sanayi Sitesi 1. Cad. 3. Sokak No:132 .../İSTANBUL” olup Ticaret Sicil Müdürlüğü kayıtlarına göre davalı şirketin de 13.06.2011 tarihli ortaklar kurulu kararına kadar bu adreste faaliyet gösterip daha sonra “... Sanayi Sitesi 1. Cad. 4. Sokak No:118 .../ İSTANBUL” adresine taşındığı ve bu kararın 12.07.2011 tarihli TSG"nde ilan edildiği; davalı şirketin 2005/22202 numaralı “Rinaldi” ibareli ve 2011/94217 numaralı “Rapina” ibareli markalarının TPMK nezdindeki sicil bilgilerine göre no:118"deki adreste kayıtlı olduğu, yine 2005/22202 numaralı markanın izinsiz kullanıldığı iddiasıyla davalı tarafından, dava dışı Selvi Durgun aleyhine 06.02.2017 tarihinde delil tespiti isteminde bulunulmasını müteakip anılan markanın 29.05.2017 tarihinde Selvi Durgun"a devredildiği, adı geçen Selvi Durgun’un davalı şirketin 13.06.2011 tarihli ortaklar kurulu kararı ile hissesini devreden eski ortağı olduğu, Çamlıca Reklam Ajansının mobilya tasarımları satan bir şirket olmadığı ve dava konusu internet sitesini bu amaçla satın alıp başka bir kişiye kullandırdığının anlaşıldığı, hem anılan internet sitesinin internet hizmet sağlayıcısı Nics Telekomünikasyon Tic. Ltd. Şti."ne hem de Çamlıca Reklam Ajansı"na, internet sayfasının sahiplik bilgilerinin ve kim tarafından kullanıldığının tespiti için yazılan müzekkere cevaplarına göre internet sitesi sahibinin Çamlıca Reklam Ajansı olmasına rağmen başından bu yana Selvi Durgun nam ve hesabına kullanıldığının anlaşıldığı, ayrıca davalı tarafça sunulan ve “Rinaldi Mobilya- Selvi Durgun” antetli 05.10.2015 tarihli faturanın da, No:132 numaralı adresten keşide edilmiş olmasının da bu hususu doğruladığı, sonuç olarak davalı önceleri dava konusu internet sitesinde belirtilen No:132 numaralı adreste faaliyet gösterse de 2011 yılında bu adresi terk ettiği ve başka bir adreste faaliyette bulunmaya devam ettiği, anılan adreste başka bir kişinin faaliyette bulunduğu, dolayısıyla dava konusu internet sitesindeki eylemden davalının sorumlu tutulamayacağı, davalının davacıya ait ürünü sattığının başka somut delillerle de tespit edilemediği, ilk derece mahkemesince, davanın yukarıda açıklanan gerekçe ile reddedilmesi gerekirken, yazılı gerekçe ile reddine karar verilmesinin doğru bulunmadığı gerekçesiyle, davacı vekilinin istinaf itirazlarının, ilk derece mahkemesinin gerekçesi yönünden kabulü Ankara Batı Asliye Ticaret Mahkemesinin 14.03.2017 gün ve 2014/333 Esas - 2017/175 Karar sayılı kararının kaldırılmasına, davacının davasının yukarıda açıklanan gerekçe ile reddine karar verilmiştir.
Bölge Adliye Mahkemesi kararı, davacı şirket vekili tarafından temyiz edilmiştir.
İlk Derece Mahkemesince verilen karara yönelik olarak yapılan istinaf başvurusu üzerine HMK"nın 355 vd. maddeleri kapsamında yöntemince yapılan inceleme sonucunda Bölge Adliye Mahkemesince esastan verilen nihai kararda, dosya kapsamına göre saptanan somut uyuşmazlık bakımından uygulanması gereken hukuk kurallarına aykırı bir yön olmadığı gibi HMK"nın 369/1. ve 371. maddelerinin uygulanmasını gerektirici nedenlerin de bulunmamasına göre usul ve yasaya uygun Bölge Adliye Mahkemesi kararının onanmasına karar vermek gerekmiştir.
SONUÇ: Yukarda açıklanan nedenlerle, davacı şirket vekilinin temyiz isteminin reddi ile Bölge Adliye Mahkemesince verilen kararın HMK"nın 370/1. maddesi uyarınca ONANMASINA, HMK"nın 372. maddesi uyarınca işlem yapılmak üzere dava dosyasının Bölge Adliye Mahkemesine gönderilmesine, aşağıda yazılı bakiye 8,50 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 16/09/2019 tarihinde kesin olarak oybirliğiyle karar verildi.