MAHKEMESİ :İş Mahkemesi

Davacı, kesilen malullük aylığının kesildiği tarihten itibaren tekrar bağlanmasına ödenmeyen aylıkların faiziyle birlikte tahsiline karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalı vekilleri tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar tesbit edildi.

K A R A R


Dava; davacının kesilen malullük aylığının kesildiği tarihten itibaren tekrar bağlanması ve birikmiş aylıkların faizi ile birlikte ödenmesi istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının, ( a ) tespit edilen bildirimsiz 01.11.2006 – 14.11.2006 tarihleri arası fiilen 14 gün çalışma süresi nedeniyle maluliyet aylığı kesilmesi işleminin 506 sayılı Yasa"nın 58. maddesine uygun olduğu anlaşılmakla buna ilişkin talebin reddine, ( b ) davalı Kurum"un bildirimsiz çalışmadan 04.12.2006 tarihinde haberdar olması nedeniyle, 01.11.2006 – 21.12.2015 süresi için ödenen anapara 87.348,14 TL, faiz 31.316,21 TL genel toplam 118.664,35TL talebinin 506 sayılı Yasa"nın 109. maddesine göre mümkün olmadığı anlaşılmakla bu talebin reddine, ( c ) davalı Kurum tarafından davacının çalıştığının tespit edildiği, 2006/11. ay 495,85 TL maluliyet aylığının hakkın doğduğu tarihten itibaren faiziyle birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, ( d ) davacının yeniden talebi aranmadan 2006/12. aydan itibaren maluliyet aylığı bağlanması gerektiğinin tespitine, ( e ) 09.12.2015 tarihinden itibaren ödenmeyen maluliyet aylıklarının yasal faiziyle birlikte ödenmesi gerektiğinin tespitine karar verilmiştir.
Hükümler; davayı esastan çözümleyen, taraflar arasındaki uyuşmazlığı sona erdiren nihai kararlardır. Hüküm ile taraflar arasındaki uyuşmazlık sona erer ve hüküm kesinleşince artık o uyuşmazlık hakkında yeni bir dava açılamaz.
HMK"nın 297. maddesinde; “ Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gerektiği ” belirtilmiştir.
Somut olayda ise; her ne kadar hükmün ( a ), ( d ) ve ( e ) fıkralarında verilen kararlar yerinde ise de; ( b ) fıkrasında reddedildiği bildirilen hususla ilgili davalı Kurum"un davacıdan yersiz ödeme talep edemeyeceği sonucunun çıktığı, ancak; iş bu dava ile birleştirilen ve davalı Kurum"un yersiz ödemenin iadesini talep ettiği bir dava bulunmadığı, bu itibarla ( b ) bendindeki red hükmünün çelişki yarattığı, öte yandan; hükmün ( c ) fıkrasında da 2006/11. aya ait aylığın faizi ile birlikte “ davacıdan alınarak davalı Kurum"a verilmesi ” yönünde hüküm kurulması gerekir iken bunun tersi yönünde hüküm kurulduğu anlaşılmaktadır.
Mahkemece yapılacak iş; anılan çelişkileri gidererek hüküm kurmaktan ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 19.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.