Yargıtay 9. Hukuk Dairesi 2022/757 Esas 2022/1587 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalılardan ... vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin ... ... Devlet Hastanesinde aşçıbaşı olarak belirsiz süreli iş sözleşmesi ile çalıştığını, iş sözleşmesinin 03.07.2015 tarihinde ihalenin sona erdiği gerekçe gösterilerek işverence feshedildiğini, ücretinin 2.500,00 TL olduğunu, yol ve yemek yardımının işveren tarafından karşılandığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalılar, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece yapılan ilk yargılama sonucunda, toplanan deliller ve bilirkişi raporuna dayanılarak yazılı gerekçeyle davanın kabulüne karar verilmiş, söz konusu karar davalıların temyizi üzerine Yargıtay (Kapatılan) 22. Hukuk Dairesi’nin 26.11.2019 Tarih, 2016/23443 Esas, 2019/21553 Karar sayılı ilamı ile bozulmuş, bozma ilamında davalı alt işverenin sorumluluğunun 01.01.2010 - 03.07.2015 dönemi ile sınırlı olduğu, asıl işveren ...’nın kıdem tazminatından sorumluluğu belirlenirken 01.01.2010 ilâ 03.07.2015 tarihleri arasındaki dönemin son ücret düzeyinden hesaplanmasının isabetli olduğu ancak 23.10.2001 ilâ 13.04.2006 tarihleri arasında gerçekleşen ilk çalışma döneminin 13.04.2006 tarihindeki ücret düzeyinden hesaplanması gerektiği açıklanmıştır.
Yerel mahkemece bozma ilamına uyularak yargılama yapılmış ve davanın kabulüne karar verilmiştir.

Temyiz:
Kararı davalı ... vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-Hüküm sonucu ile gerekçe arasında aykırılık olması, başka bir deyişle gerekçe hüküm çelişkisi 10.04.1992 gün ve 1991/7 esas, 1992/4 karar sayılı İçtihadı Birleştirme Kararına aykırıdır.
Bu husus 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 298/2. maddesinde de özellikle düzenlenmiştir.
Somut uyuşmazlıkta, mahkemece uyulmasına karar verilen bozma ilamında 23.10.2001 – 13.04.2006 tarihleri arasında gerçekleşen ilk çalışma dönemine ilişkin kıdem tazminatının 13.04.2006 tarihindeki ücret düzeyinden hesaplanması gerektiği açıklanmış, mahkemece bu yönde hesaplamayı içerir bilirkişi ek raporu alınmış ve bozma sonrası yapılan yargılama sonunda oluşturulan gerekçeli kararda usul ve yasaya uygun bulunduğu belirtilen bilirkişi ek raporunda, davacının 23.10.2001 – 13.04.2006 dönemi için brüt 6.747,55 TL kıdem tazminatı alacağının; 01.01.2010 – 03.07.2015 dönemi için ise brüt 19.891,23 TL kıdem tazminatı alacağının hesaplandığı görülmüştür. Gerekçeli kararda mevcut bu saptamaya rağmen davalı ... yönünden brüt 37.093,85 TL kıdem tazminatı alacağına hükmedilmesi Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun 298/2. maddesine aykırı olup bozmayı gerektirmiştir.
3- Harçtan muaf olan davalı ...’na hüküm fıkrasının 5 numaralı bendinde harç yüklenmesi de isabetsizdir.
4-Mahkemece bozma ilamına uyulduğu takdirde, bozma sonrası verilecek kararda vekâlet ücreti ve yargılama giderlerinin de değişeceği gözden kaçırılmamalıdır.
SONUÇ:
Temyiz olunan kararın yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, 10.02.2022 tarihinde oybirliği ile karar verildi.