MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Davacı, davalı işverene ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün feri müdahil Kurum ve davalı vekillerince temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R

Dava; davacının, davalıya ait işyerinde 01.04.2005 – 29.07.2015 tarihleri arasında geçen çalışmalarının ve prime esas kazançlarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davacının talebinin 01.04.2005 – 15.06.2005 tarihleri arasındaki kısım yönünden subut bulmadığından reddine, davacının 16.06.2005 – 28.07.2015 tarihleri arasındaki dönem yönünden talebinin kabulü ile; davacının bu dönemde davalıya ait sicil numaralı işyerinde 3.608 gün çalıştığının ve bu çalışmalarının 2.676 günün davalı Kurum"a bildirildiğinin, kalan 932 gününün ise bildirilmediğinin tespitine, davacının davalıya ait ... sicil numaralı işyerinde 30 gün çalıştığının bu çalışmalardan 15 gününün davalı Kurum"a bildirildiğinin, 15 gününün ise bildirilmediğinin tespitine, davacının çalıştığı dönem boyunca 31.12.2011 tarihine kadar asgari ücretle, 01.01.2012 – 31.12.2013 tarihleri arasında aylık net 900,00 TL ücretle ve 01.01.2014 – 28.07.2015 tarihleri arasında aylık net 1.500,00 TL ücretle çalıştığının tespitine karar verilmiştir.
Dosyadaki kayıt ve belgelerden; davalıya ait fırında tezgahtar olarak çalıştığını beyan eden davacının 16.06.2005 – 28.07.2015 tarihleri arasında geçen kısmi çalışmalarının davalı Kurum"a bildirildiği, bordro tanıklarının davacının çalışmalarını doğruladıkları, mahkemece Türkiye İstatistik Kurumu"ndan emsal ücret araştırması yapıldığı anlaşılmaktadır. Davanın yasal dayanağını oluşturan 506 sayılı Yasa"nın 79/10. ve 5510 sayılı Yasa"nın 86/9. maddeleri bu tip hizmet tespiti davaları için özel bir ispat yöntemi öngörmemiş ise de davanın niteliği kamu düzenini ilgilendirdiği ve bu nedenle özel bir duyarlılık ve özenle yürütülmesi gerektiği Yargıtay"ın ve giderek Dairemizin yerleşmiş içtihadı gereğidir.
Somut olayda; Türkiye İstatistik Kurumu"ndan emsal ücret araştırması yapılmasına rağmen alanında uzman bir bilirkişiden rapor alınmadan, prime esas kazançların tespiti hususunda sadece davacı beyanı ile sonuca gidilmesi isabetsiz olmuştur.
Mahkemece yapılacak iş; alanında uzman bir bilirkişiden, Türkiye İstatistik Kurumu tarafından bildirilen emsal ücretler de göz önünde bulundurularak hazırlanacak bir rapor alınarak, davacının prime esas kazançları bu şekilde belirlenip sonuca gidilmesinden ibarettir.
Mahkemece, bu maddi ve hukuki olgular göz önünde tutulmaksızın yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalıların bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, temyiz harcının istek halinde temyiz edenlerden davalıya iadesine, 19.03.2018 gününde oybirliğiyle karar verildi.